Het water.qxd - Providence Mountain Ranch

woord ook in vers 12 zo te vertalen. Dan zou daardoor de eenheid van de
Schenker en de ontvanger worden benadrukt. Wanneer ik tot geloof kom,
strek ik mijn hand niet uit naar de genade, maar ik ontvang die slechts van
de Genadige die mijn hart door het geloof geopend heeft voor Hem. Het
lijkt veel op de manier waarop Maria maagdelijk het Kind heeft ontvangen.
Zij vraagt aan de engel die haar de ontvangenis aankondigde: “Hoe
zal dat wezen?” Hij antwoordt: “De Heilige Geest zal over u komen”
(Lukas 1:35). Diezelfde woorden gebruikte Jezus, toen Hij het Pinkstergebeuren
aankondigde: “De Heilige Geest zal over u komen”(Hand. 1:8).
De Geest ademt Christus over en in mij uit, en daardoor ontvang ik Hem
in het geloof.
Mijn bezwaar tegen de term ‘toe-eigenen’ is ook dat die in strijd lijkt
met de liefde die door de Heilige Geest in mijn hart wordt uitgestort (Rom.
5:5). Dat is een bruidsliefde. En een bruid zegt toch immers ook niet: “Ik
heb mij de bruidegom toegeëigend.” Dat klinkt veel te bezitterig. Hoe
kunnen we dan zeggen: “Ik heb mij Christus toegeëigend”? Want het heil
is niet iets, maar Iemand, Jezus Christus Zelf. Hij is de ‘onuitsprekelijke
gave Gods” (2 Kor. 9:15).
Eenzelfde bezwaar heb ik tegen de uitdrukking in de overigens zo
prachtige Dordtse Leerregels: “In de wil stort Hij nieuwe hoedanigheden”
(III-IV, 11). Bij mij komt dat over alsof ik in mijn wil bepaalde kwaliteiten
krijg ingestort als een soort bovennatuurlijke injectie van kracht. Maar “ik
weet dat in mij, dat is: in mijn vlees, geen goed woont” (Rom. 7:18). Ook
na de wedergeboorte beschik ik niet over blijvende hoedanigheden die ik
kan hanteren in mijn strijd tegen de zonde. Ik weet wél dat Christus, de
Algoede, in mij woont en dat Hij over mij beschikt. Ik weet mij gegrepen
door Hem en daarom jaag ik naar de volmaaktheid (Fil. 3:12). Ik ben door
het geloof als een rank levend verbonden met de Wijnstok en enkel daarom
draag ik vrucht (Joh. 15:5).
Misschien is dit voornamelijk een kwestie van de gevoelswaarde van
woorden. Toch moeten we erover waken dat we het arminiaanse denken
niet in de hand werken door het gebruik van woorden die vroeger misschien
een andere betekenis hadden. En nogmaals, de geheimenissen
Gods kunnen we nooit in menselijke termen en begrippen vastklinken.
Steeds weer moeten we vol dankbaarheid uitroepen: “O diepte van de
rijkdom, beide der wijsheid en der kennis Gods, hoe ondoorzoekelijk...,
hoe onnaspeurlijk!” (Rom. 11:33). H.J. Hegger
Hier volgt mijn antwoord op de brief en het artikel van ds.
Hegger:
Waarde ds. Hegger,
Dank voor uw brief van 5 februari jl., waarin u te kennen geeft de bijbelse
en gereformeerde leer te onderschrijven. U vindt het echter onbegrijpelijk
dat ik u arminiaans denken toedicht. Waarde dominee Hegger,
laten we aannemen dat u de gereformeerde waarheid onderschrijft, maar
in sommige van uw pennevruchten zijn er duidelijke afwijkingen te signaleren
van de gereformeerde waarheid. In mijn boek: “MIJN GENADE IS U
1 2 2