Het water.qxd - Providence Mountain Ranch

Op grond van de Schrift leren wij geen meewerkende genade,
maar vrije genade.
Wel moet ik zeggen dat er een hemels onderscheid is tussen de
algemene aanbieding van het Evangelie en de toepassing van de
(verbonds)beloften. De verbondsbeloften gelden alleen voor Gods
kinderen en dat geldt ook voor de voorbidding van Christus, want
Hij bidt alleen en uitsluitend voor Zijn uitverkoren volk en niet
voor de wereld (Joh. 17:9). De voorbidding van Christus geldt echter
óók voor de nog onbekeerde uitverkorenen, want op grond van
Zijn voorbidding en de eeuwige Raad des Vredes, worden ze in de
tijd wedergeboren en worden de verbondsbeloften aan hen vermaakt
in de toepassing des harten. Omdat wij niet weten wie de
onbekeerde uitverkorenen zijn, moet het Evangelie(aanbod) algemeen
en aan iedereen verkondigd worden, want er is zaligheid
voor goddelozen, en hoop voor hopelozen...
In de tweede plaats staat het aanbod van vrije genade in het
kader van de verzoening. De verzoening komt voort uit het hart
van God en daar had Hij Zijn Zoon voor over. Het voorhangsel is
gescheurd, van boven naar beneden en de toegang tot het bloed
der verzoening is vrij. “Wie dorst heeft, kome...”
Sommigen naaien het voorhangsel weer dicht door een zogenaamde
‘toeleidendeweg-leer’. Bij die leer moet je als een bekommerde
ziel eerst een traject afleggen om tot Christus te kunnen
gaan, maar geen mens schijnt te weten of die weg de brede óf de
smalle weg vertegenwoordigt. Bovendien, moet je -áls je Christus
leert kennen- bij zulk een leer eerst nog een tijd naar het ‘revalidatiecentrum’
van dr. Habitus om in de vrijheid van Christus te
kunnen komen.
Nergens preekt Paulus een toeleidende weg tot Christus in het
kader van de wedergeboorte! Hij preekt dé Weg, namelijk Christus,
want hij wenst niets anders te weten dan Jezus Christus en
Dien gekruisigd. Er gaat wel een weg aan de wedergeboorte vooraf,
namelijk de weg van overtuiging van zonde, gerechtigheid en
oordeel. De toeleidende weg is op zijn best gesproken een wegversmalling
op de brede weg, maar alles wat zich vóór de enge
poort afspeelt, heeft geen enkele zaligmakende waarde.
Er zijn er die deze ‘toeleidende-weg-leer’ willen bewijzen met
boeken vol uit-het-verband gerukte oudvader-citaten om hun
gelijk te halen, maar Gods Woord zegt: “Vervloekt is de man die
vlees tot zijn arm stelt.” Christus wederstond de duivel met Gods
Wóórd, namelijk: “Er staat geschreven...!” Christus kwam -met
eerbied gesproken- niet met oudvaders aandragen om de waarheid
te bewijzen. Hij, het vleesgeworden Woord, kwam met het
onfeilbare Woord Gods: “ER STAAT GESCHREVEN!”
1 2