Het water.qxd - Providence Mountain Ranch

Woord- goed gelezen zult hebben, zult u hopelijk verstaan dat de
godheid van Christus in onze gezindte meer in het geding is dan
u ooit voor mogelijk hebt gehouden door de zogenaamde ‘openschuld-leer’
en aanverwante dwalingen.
Nadat de Heere Jezus de achtendertigjarige kranke bij het
badwater ‘Bethesda’ genezen heeft op de Sabbatdag, wordt Hij
om die reden door de Joden vervolgd. Zij zochten Hem te doden,
staat er. De Opstanding en het Leven wordt hier met de dood
bedreigd. Christus, Die de Opstanding en het Leven is, kan feitelijk
niet bedreigd worden door een macht die aan Hem ondergeschikt
is. Christus heeft immers alle macht in hemel en op aarde,
zodat Hij die moordaanslag verijdelen kon wanneer Hij maar
wilde. Op Zijn woord kon Hij die moordenaars onschadelijk
maken en zelfs in één keer uit de weg ruimen, maar Hij deed het
niet. “Want de Zoon des mensen is niet gekomen om der mensen
zielen te verderven, maar om te behouden”, Luk. 9:56.
De oorzaak dat de Joden Christus zochten te doden lag niet
alleen aan het feit dat Hij een man op de Sabbatdag genezen had,
maar veelmeer dat Hij gezegd had dat God Zijn Eigen Vader was,
zichzelve Gode evengelijk makende (Joh. 5:18).
De Joden erkenden noch Christus noch Zijn godheid. Ook in onze
dagen staat de godheid van Christus ter discussie, zelfs in gereformeerde
kringen!
De godheid van Christus is geen andere godheid dan die van
de Vader en die van de Heilige Geest. Er zijn geen drie goden,
maar één God en er zijn drie onderscheiden Personen in de godheid.
Er is een eenheid in de Drieheid en een drieheid in de
Eenheid.
God de Vader oordeelt echter niemand, maar heeft al het oordeel
aan de Zoon gegeven (Joh. 5:22). Christus maakt doden
levend en spreekt de zondaren vrij van schuld en straf. “Gelijk de
Vader de doden opwekt en levend maakt, alzo maakt ook de Zoon
levend die Hij wil”, Joh. 5:21.
Het feit dat Christus de zonden vergeeft, wordt door de openschuld-leer
predikers ontkend. Zij schrijven de schuldvergeving
alleen aan de Vader toe. Dat leerden de Joden ook. Velen eren
God wel met hun lippen, zoals de Joden dat deden, maar de Zoon
eren zij niet, maar die de Zoon niet eert, eert ook de Vader niet,
die Hem gezonden heeft (Joh. 5:23).
De godheid van Christus wordt vanaf vele ‘bevindelijk-gereformeerde’
kansels ondergeschikt gemaakt aan de godheid van
de Vader, maar dat is dualisme van het ergste soort. Omdat velen
de vergeving der zonden alléén aan God de Vader toeschrijven,
3 4