Het water.qxd - Providence Mountain Ranch

gen gemist, omdat de inwendige massaal ontbreekt.
Om ten aanzien van de rechtvaardigingsleer tot enige helderheid
te komen, is het noodzakelijk dat we eerst kennis nemen van
de heilswaarheden, zoals die in Gods Woord zijn geopenbaard en
in de Drie Formulieren van Enigheid op grond van Gods Woord
worden beschreven. Daarvan kunnen we nooit teveel kennis nemen.
Toch hadden onze Dordtse vaderen zich veel moeite en ellende
bespaard, als zij de leer der Reformatie -de leer van de rechtvaardiging
van de goddeloze- veel meer centraal hadden gesteld.
Dat had de kerk namelijk voor veel dwalingen kunnen bewaren.
Dat was ook het verwijt van Kohlbrugge aan het adres van Dordt.
Immers, over de leer der wedergeboorte zijn er in de loop der tijden
allerlei leervarianten in omloop gekomen, waarvan de meesten
de toets van Gods Woord niet kunnen doorstaan.
Is het niet de hoogste tijd dat de huidige kerkverbanden zich
ernstig afvragen of zij wel echt in de traditie van de Reformatie
staan? Iedereen beroept zich wel op de Reformatie, maar men vergeet
erbij te zeggen dat de geestelijke doorleving van de leer der
Reformatie bijkans niet meer gekend wordt, met alle schadelijke
gevolgen vandien. Als de theologie van het kruis niet meer het
centrum is in leer en leven, in prediking en kerkvergadering, is
dat een duidelijk bewijs van het begin van het einde en een inluiding
van een kracht der dwaling, welke God zal zenden, degenen
die de liefde der Waarheid niet aangenomen hebben (2 Thess.
2:10-11).
Om één en ander aan te tonen, zullen wij eerst twee hoofddwalingen
weergeven en vervolgens de bijbelse rechtvaardigingsleer
ertegenover plaatsen. De eerste dwaling is vanwege zijn
rechtzinnige omgeving moeilijker te weerleggen als de tweede
dwaling en daarom beginnen we maar met de ingewikkeldste.
Dwaling 1
Enerzijds heerst er (vooral in afgescheiden kringen) een soort
‘stiekeme’ wedergeboorteleer waarbij de pas levendgemaakte
zondaar -volgens zeggen- wel aan Gods zijde gerechtvaardigd is,
maar er zelf (nog) geen weet van heeft, ja, zelfs Christus (nog) niet
kent. Maar ondertussen houden ze zichzelf wel voor een levende!
Een pas wedergeboren ziel kan -volgens hun zeggen- nog niet
dadelijk geloven en moet zich eerst een tijdje tevreden stellen met
een ‘ingestort habitusgeloof’, omdat de ‘geloofsactus’ nog wat op
zich laat wachten...
De grondlegger van deze leer -dr. A. Comrie- zou een ‘middenpositie’
hebben ingenomen in de kerkelijke strijd die zich in
9 1