Het water.qxd - Providence Mountain Ranch

U kent de geschiedenis. De vrouw vat hetgeen Christus haar predikt
echter vleselijk op. Dat was voor Christus geen teleurstelling,
want Hij weet wat van Zijn maaksel is te wachten, want Hij weet
wat in de mens is en wie hij/zij is, namelijk enkel vlees. De Heere
gaat echter door met het water des Levens aan de vrouw voor te
stellen, maar wat opvalt is, dat Hij haar het water des Levens niet
aanbiedt. Er was namelijk nog geen plaats bij die vrouw voor vrije
genade. Daarvoor moest haar schuld nog openbaar komen. Christus
schenkt geen goedkoop evangelie waarvoor geen plaats is. Hij
maakt plaats voor Zichzelf door ons voor Gods rechterstoel te
plaatsen met al onze schuld en verdoemelijkheid.
Ziet u nu dat de rechte aanbieding van het Evangelie nooit
zonder de voorafgaande bediening der Wet kan plaatsvinden?
Als de Samaritaanse vrouw aan Christus vraagt haar het levende
water te geven, komt dat (nog) niet voort vanuit de zielenood
van haar bestaan. Het is haar nog om vleselijk voordeel te doen,
opdat zij niet meer het water zou hoeven putten voor haar dagelijks
gebruik. Dan gaat Christus over tot de bediening der Wet, als
hij zegt: “Ga heen, roep uw man en kom hier.”
De vrouw wil echter haar zonde bedekken door te zeggen dat
zij geen man heeft. Ze wil niet met haar schande openbaar komen.
Ze was wat dat betreft een rasechte dochter van Adam, die zich
met vijgenbladeren bedekte, omdat hij niet met zijn naaktheid
openbaar wilde komen. Bovendien wilde deze vrouw met de
waarheid de leugen bedekken.
Ziet u nu dat een mens van ontdekking niet weten wil en daarmee
een vijand is van zijn eigen zaligheid, zoals deze vrouw!
Christus bevestigt het feit dat zij inderdaad geen man heeft. Ze
had wel vijf mannen gehad, maar de man die zij nu had was haar
man niet. Daarmee leefde zij in overspel en van de andere vijf was
zij gescheiden want ze kon moeilijk vijf mannen overleefd hebben.
Daar staat zij dan in haar naaktheid voor God, Die van Zijn
recht geen afstand doet. Ze erkent wel dat Christus een Profeet is,
maar dan probeert zij gauw over haar schuld heen te praten door
het verhaal een andere wending te geven. Een mens geeft het
God zomaar niet gewonnen. Hij wil in zijn oude natuur blijven, de
zonde aan de hand houden, en zelf uitmaken wat hij doet of laat,
want zijn haan moet koning kraaien. Wij hebben wat dat betreft
allemaal dezelfde strijdkreet in ons vaandel: “Ik zal handhaven.”
In de aanvang der ontdekking doet de mens er alles aan om in het
leven te blijven, want hij wil -koste wat het kost- niet zijn eigengerechtigheid
verliezen en niet aan de Wet sterven. Hij wil niet
met Christus begraven worden. Hij wil wel de vrome man of
6 8