Het water.qxd - Providence Mountain Ranch

DE WARE BEVINDING
De ware bevinding begint bij Johannes 16:8: “En Die gekomen
zijnde, zal de wereld overtuigen van zonde, en van gerechtigheid,
en van oordeel.” Als de eerste Adam niet is geleerd, wordt de
tweede Adam niet begeerd. Dat deze uitdrukking een dooddoener
is in vele rechtzinnige kringen, betekent niet dat we dan maar
richting E.O. moeten. Het gebruik sluit het misbruik niet uit, maar
dat belet mij niet de waarheid die naar de godzaligheid is te
onderstrepen, als een getuigenis.
Met de hulp des Heeren zouden wij over de bevinding der heiligen
met u willen nadenken, naar aanleiding van Romeinen 5:6,
waar staat opgetekend:
“Want Christus, als wij nog krachteloos waren, is te Zijner tijd
voor de goddelozen gestorven.”
“Want Christus...!” Waarom Christus? Wel, Hij is de Hoop
onzer Zaligheid. Hij beschaamt nooit, omdat de liefde Gods in
onze harten uitgestort is door de Heiligen Geest, Die ons is gegeven
(Rom. 5:5).
Voor wie? Voor krachtelozen en goddelozen! Voor hen die
geen hoop en verwachting meer hebben om ooit nog zalig te kunnen
worden. Want Christus(!) is altijd de Eerste. Hij is het Begin
en het Einde, de Alpha en de Omega, de Eerste en de Laatste. Dat
is -kort gezegd- de bevinding der heiligen.
Dat vele godsdienstige belijders hier niet van houden, is openbaar.
Zij beginnen veel liever met zichzelf, zo van: “Want ik...” “Ik
ben...” “Ik was...” “Ik zus en ik zo.” Het is allemaal ‘ikke’ en nog
eens ‘ikke’. Maar dat heeft met de ware bevinding niet veel van
doen. Het eigen ‘ik’ moet de dood in, opdat het goddelijke ‘IK’
beslag op ons leven legt.
Weet u voor wie het “Want Christus...”, een onuitsprekelijk
wonder wordt? Voor de goddelozen, voor hopelozen en voor genadelozen,
die in de dood van hun bestaan slechts één deur zien
openstaan, namelijk die van de hel, en dat rechtvaardig.
Dus als je nog een beetje kracht hebt, nog een beetje eigengerechtigheid,
dan heeft deze tekst voor u geen betekenis.
Op de grafsteen van één der grootste godgeleerden van
Schotland, Robert Bruce, staat geschreven: “Christus in vita et in
morte lucrum.” Dat betekent: “Christus is mij tot Voordeel, beide
in leven en sterven.” Als Christus ons zo tot Voordeel is, dan hebben
we onszelf leren kennen als een oordeel in het oordeel. Dus
met recht een goddeloze. Als de Wet ons de spiegel van ons
bestaan voorhoudt, zien we onszelf als een goddeloze, als een vij-
1 2 7