Het water.qxd - Providence Mountain Ranch

GENOEG”, kunt u lezen welke bezwaren ik maak tegen uw reactionaire
geschriften, waarin u zich o.a. verzet tegen de heersende voorwaardelijke
prediking die inderdaad de bijbelse heilsleer ondermijnt. Bepaalde
bezwaren deel ik met u, maar in uw weerlegging van sommige heersende
theologische afwijkingen, vervalt u zelf soms in een ander uiterste. Als u
de voorwaardelijke prediking wilt bestrijden met barthiaanse stellingen
(zie ‘Mijn genade is u genoeg’, pag. 106-110), de chronologie ellende, verlossing
en dankbaarheid terzijde schuift, het recht Gods omzeilt, enz., ja,
dan moeten we noodzakelijkerwijs bezwaar aantekenen. Heel eigenaardig
vind ik het dan ook dat uw ingezonden stuk [ONUITSPREKELIJK
voor de RD. Opiniepagina] die u mij toezond, weer in een ander uiterste
vervalt door bezwaar te maken tegen het woord ‘toe-eigening’. Die term
vindt u veel te actief klinken, terwijl u in een ander schrijven de menselijke
beslissing in het kader van het aanbod van genade promoveert.
Beste dominee, u moet de theologie niet op grond van klankexegese
beoordelen, maar op haar geestelijke inhoud, anders vervallen we in een
woordenstrijd die nergens toe deugt. Het einde van een woordenstrijd is
namelijk ver zoek. Ook wordt er door het woord ‘toe-eigenen’ (gepaard
gaande met een bijbelse uitleg) geen tweeheid gesuggereerd, alsof God
iets doet en de mens er het zijne bijvoegt. Daarvan is alleen sprake als
men de toe-eigening laat overheersen over de goddelijke toepassing. De
Heere is wel-is-waar de enige Actieve ten aanzien van de toepassing van
het heil, maar Hij werkt ook in de mens het willen en het werken naar Zijn
welbehagen. Dat is iets heel anders dan meewerken! Ten aanzien van de
toepassing is de mens lijdelijk, maar niet ten aanzien van het geloof. God
maakt doden levend en de levenden zullen Hem geloven, loven en omhelzen.
Op het moment dat een zondaar wedergeboren/gerechtvaardigd
wordt, omhelst hij een geschonken Zaligmaker en eigent Hem door het
geloof. Dat is voluit bijbels en gereformeerd en dat is ook overeenkomstig
de Nederlandse Catechismus-vertaling: “Niet, dat ik vanwege de waardigheid
mijns geloofs Gode aangenaam ben; maar daarom, dat alleen de
genoegdoening, gerechtigheid en heiligheid voor God is, en dat ik die
niet anders dan alleen door het geloof aannemen en mij toe-eigenen kan
(HC. antw. 61).
Het feit dat bij alle gebruik (van woorden) een misbruik en/of verdraaiing
daarvan niet uitgesloten is, moeten we om die reden niet overgaan
tot een gesteriliseerde woordenbrij. Uw vertaling van Ursinus t.a.v.
de Latijnse HC-vraag en antw. 60/61 versie is abstract. Dat staat er wel letterlijk,
maar ‘applicationem nostram’ kan niet vertaald worden met ‘onze
toepassing’, want dat is absoluut geen goed Nederlands en geeft juist aanleiding
tot een verkeerd verstaan van wat Ursinus bedoeld te zeggen.
Immers, het (rechtvaardigend) geloof heeft altijd een uitgaande daad,
maar dat is wat anders dan een uitgestoken hand. Geloven is daarom geen
werk, want dat is in strijd met Romeinen 4:5: “Doch dengene, die niet
werkt, maar gelooft in Hem, Die den goddeloze rechtvaardigt, wordt zijn
geloof gerekend tot rechtvaardigheid.”
Gezien het bovenstaande komt uw onderschrijving van mijn schrijven
over de weg des heils wel in een eigenaardig licht te staan, want in mijn
1 2 3