Het water.qxd - Providence Mountain Ranch

Als Christus uit mijn hart gaat verdwijnen, is dood en verderf het
mijne...
Ja, in de diepte van de beproeving leert een kind van God zichzelf
pas goed van nabij kennen en dan krijgt hij een walg aan
zichzelf. Dan zegt hij: “Ik wist niet dat mijn tere ziel, nog zoveel
van het aardse overhiel.” Dat bederf blijft altijd maar doorgaan.
‘k Heb soms wel gedacht dat ik nog eens een vrome man zou
worden, maar het is tot op heden niet gelukt. Als ik wettisch
gesteld ben, pak ik soms een oudvader om de dorst op te wekken,
maar het is tevergeefs. De duivel is er dan ook meestal bij en dan
wijst hij mij op het geval van de dwaze maagden. “’t Zal bij jou wel
nabijkomend werk zijn, want anders zou je wel heiliger leven...”
O, dan lig ik weer op mijn rug en ik heb geen wapens in de
strijd. De duivel komt erbij en sist mij toe: “’t Zal wel zinsbegoocheling
geweest zijn en geen toepassing.” Dan lig ik weer op de
zeef als weleer en mijn ziel heeft geen vertroosters. In de Bijbel
lees ik dat de rechtvaardige uit het geloof zal leven, maar ik heb
geen geloof, ‘k ben God kwijt, dus ben ik een goddeloze die alleen
rijp is voor de hel.
Na soms een lange tijd doorworsteld te hebben onder een
gesloten hemel, laat de Heere soms ongedacht en onverwacht
zien dat Hij zwijgt in Zijn liefde (Zef. 3:17b).
Dan smelt mijn harde hart weer als sneeuw voor de zon. Dan is
mijn ziel in een punt des tijds van doodziek weer springlevend. Ik
weet dat mijn Verlosser leeft en dat wist de ziel in de bestrijding
ook, maar weet u wat de hel voor mij is, lezers? God te missen, dat
is de hel voor mij!
Sommigen noemen dit een subjectivering van het geloof. Maar
mensen, u kunt met nog zulke mooie waarheden aan komen dragen,
maar wat heb ik eraan als ik deze waarheden niet in mijn hart
ervaar door het geloof? Dat zegt Luther ook in zijn commentaar op
de Galatenbrief. Nee, tegenwoordig is men zo hypergelovig, dat
de geloofservaring achterhaald schijnt, maar al degenen die het
zonder de toepassing kunnen stellen, gaan -zonder enige uitzondering-
met een ingebeelde hemel naar de hel, omdat zij niet meer
hebben dan een historisch geloof.
“O alle gij dorstigen! komt tot de wateren van vrije genade.”
Dat is niet zozeer een nodiging, maar veelmeer een roeping of een
bevel. Jesaja 55:1 betreft echter geen nodiging voor de onbekeerden
tot het Heilig Avondmaal, want dat is alleen voor de gelovigen
verordineerd. In vele kerken is het Avondmaal niet meer dan
een aanbod-van-genade tafel. Velen maken er hun bekering van
als zij zijn aangeweest. De Tafel des Heeren wordt dan verlaagd
2 2