magazyn

WETTEN NIETS VAN DEN KINDERMOORD? AI*
leefde, de dcodftraffe, en dat wel een buitengemeen ftrenge
doodftraffe, aan de Kindermoorderesfen is uitgevoerd.
Hierby blyft echter het diepe ftilzwygen van Mozes
zeer zonderling, en des te meer, omdat hy eèn volk
wetten geeft, dat de Pharao's voor 80 of 100 Jaaren den
Kindermoord eigenlyk bevolen had, en hy zelfs, volgens
dit tyrannisch bevel, reeds by zyne geboorte beftemd was
om in den Nyl te verdrinken. Het fchynt als of 'er in den
gantfchen tyd, dat hy de Israëliten in de woeftyne omvoer,
de, geen voorbeeld van Kindermoord voorgevallen zy;
want anders pleegt by, by gelegenheid eener misdaad,
welker ftraffe nog niet bepaald was, God te vragen, en
naar deszelfs bevel orde te Hellen hoe het met de ftraffe
gaan zal. Ook dit ziet men uit het gantfche beloop
der gefchiedenis, dat het vonr 80 Jaaren door Pharao
gegeevene bevel , om de jonggeboorne Hebreeuwfche
knaapjes in den Nyl te werpen, reeds lange moet opgehouden
hebben , omdat de Pharaoos zich, wegens
de groote afkeerigheid des volks tegen deeze onnatuurlyke
wreedheid , zich niet in ftaat zagen langer
daarop te blyven flaan: want anders zou Mozes geen volk
van meer dan 600000 mansperfoonen van 20 jaar en
daarover uit Egypte hebben kunnen voeren. Zekerlyfe
behoorden dus de Israëliten ten tyde van Mozes niet
tot die gevoellooze volken , die het wegwerpen der
kinderen onverfchillig achtten; hadden zy dit gedaan,
was het bevel der Pharaoos in ftand gebleven, en dan
waren de Israëliten niet ÖOOOQO man fteik uit Egypte
getogen. Zelfs moeten de Tyrannen bedugt geweest
zyn, dat het volk alles waagen mogt, als men op den
Kindermoord ftaan bleef. Dit nu is zekeilyk niet meer
dan natuuriyk, doch by een volk, dat nog zo veel natuurlyke
liefde voor de kinderen heeft, kan toch d«
Ee 3 vrets