magazyn

430 WAAROM SPREEKT MOZES IN ZYNE
te kleine Koloniën , ook zelfs in afgelegene landen.
Dat land , het welk de Israëliten toegedeeld was, en
welker grenszen veel uitgeftrekter waren, dan men de.
zelve, volftrekt tegen de zin van Mozes en de historifche
boeken maakt, kon verre meer dan de van Jofua ingevoerde
600000 man voeden, ja niet flegts zo veel,
als werkelyk onder David geteld wierden, maar zelfs
nog veel meer. Het zwaard moest fomwylen wel eens
wat ruimte maaken, omtrent als by de oude Duitfchers,
doch flegts met dit onderfcheid, dat deeze, wanneer
zy over den Rhyn trokken, de door krygstucht verre
tegen hen opgewasfen Romeinen voor zich vonden,
die hun een wooning in de andere waereld aan weezen,
daar de Israëliten met geringe volken, die van de Cananitcn
waren overgebleven, en die met geen anderen
in verbintenis (tonden, nog eenige hulp verkreegen, te
doen hadden.
Hier komt my weder Noord-America te binnen. Deszelfs
verbazend fchielyke bevolking, die zich, gelyk ik uit
FRANKLINS eigen mond voor den oorlog gehoord hebbe,
in vyfentwintig jaaren verdubbelde , hing grootendeels
daarvan af, dat ieder vroeg trouwen, verder land waards
trekken, daar de bosfehen nederhouwen, en dan het land
houwbaar maaken kon ; juist dit was ook het geval
der Israëliten-, en moest het vroege trouwen zo lang
bevorderen, tot dat het gantfche land van den 3o(len
graad der breedte, tot den 3i(ten volkomen metinwoo.
neren vervuld was , het geen egter tof op Salomo
niet gefchied is, en na dien tyd nog minder, want in
laatere dagen is de bevolking in het Israëlitifchen ryk,
zo wel als in dat van Juda, merkelyk afgenomen.
2) Een groot Politiek kwaad , dat Mozes in zyne
wetten dulden moest, de Veelvvyvery, bragt zeer veel
toe