magazyn

§94 L O F R E D E N VAN H E V N E,
uitgeput ; hy bad noch veel tyd om te leezen, noch
de noo .ige hulpmiddelen by de hand; en nu vervong
dikwils een bedriegelyke gedachte of" betoverende phan-
tafie het gebrek aan belezenheid. Men ftaat verbaasd
als men de lyften der boeken, der klasfiekaalen, en der
uitgaven die hy gebruikt had, doorloopt, hoe zeer
hem overal de goede uitgaven ontbroken hebben. Hoe
zeer moet hem het leezen en gebruik van een HERO-
DOTÜS , THUCYDIDES en anderen bezwaarlyk gevallen
hebben, daar hy geene andere dan de editiën van STE-
PHANUS of die van Bafel , dikwils zelfs zonder eenige
afdeelingen van hoofdftukken, had. De Ichriften, die
middelerwyl in andere deelen van Europa over de kunst
en oudheid verfcheenen, kwamen hem,niet ligt onder
de oogen, even gelyk hy van den voortgang der Lite-
ratuur in 't algemeen onkundig bleef. Nergens toch
openbaart zich het gebrek der vereischte hulpmiddelen
meer,dan in het historifche deel van zyne gefchiedenis
der kunst, het welk vol fouten tegen de tydreekening,
de opvolging en aaneenfchakeling der gefchiedenis is.
En deeze aanmerkingen leiden my nu volgens de na»
tuurlykfte orde tot het laatfte punt, namelyk wat nog
in de beoefening der oudheid overig zy te doen. Ik
zal dit onder twee klasfen brengen: de eene heeft een
nadere betrekking op dat geene wat WINKELMAN ver-
richt heeft, en de andere loopt meer over het algemeene.
Even dezelfde aanmerkingen , die ik over WINKEL-
MANS behandeling der oude werken gemaakt heb,
geeven verfcheidene zaaken aan de hand, waarop het
oog van den geleerden Oudheidkenner voornamelyk
moet gevestigd zyn. De Schriften van WINKELMAN
zyn klasfiekaal, zyne gefchiedenis der kunst is het ee­
nigfte boek in zyn foort. Het noodlot van groote
Schry-