02.09.2013 Views

Erfgoededucatie - Vereniging van Nederlandse Gemeenten

Erfgoededucatie - Vereniging van Nederlandse Gemeenten

Erfgoededucatie - Vereniging van Nederlandse Gemeenten

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

7 UNESCO (2003) Conventie voor het<br />

behoud <strong>van</strong> immaterieel erfgoed<br />

vingen, maar ook rondleidingen door depots en een aantal informatieve websites zoals<br />

www.archeos.nl. Soms is het werk <strong>van</strong> archeologen te volgen via een webcam.<br />

Monumenten en de gebouwde omgeving<br />

Een monument is een gebouw of object, meestal ouder dan vijftig jaar, dat <strong>van</strong> algemeen belang<br />

is <strong>van</strong>wege schoonheid, cultuurhistorische waarde of betekenis voor de wetenschap: het laat<br />

zien hoe er vroeger werd gebouwd of geleefd. Nederland telt ca. 50.000 monumenten, in soorten<br />

en maten. De grootste categorie vormen de woonhuizen, gevolgd door andere gebouwen als<br />

kastelen, kerken, boerderijen, molens, cafés, fabrieken, flats en ensembles <strong>van</strong> gebouwen (hofjes,<br />

stads- en dorpsgezichten, wijken). Ook andere objecten kunnen <strong>van</strong> monumentale waarde zijn:<br />

verdedigingswerken, stadsmuren, bruggen, fonteinen, (oorlogs)gedenktekens, terwijl ook parken,<br />

(natuur)landschap of een boomgaard dit predicaat kunnen krijgen.<br />

Er zijn rijksmonumenten -<strong>van</strong> nationaal belang, naast provinciale en gemeentelijke monumenten,<br />

die onlosmakelijk verbonden zijn met de plaats waar ze staan. Naast de overheid houden<br />

ook circa 900 particuliere organisaties zich bezig met behoud, herstel en onderhoud <strong>van</strong> monumenten.<br />

Ongeveer veertig procent daar<strong>van</strong> richt zich op een bepaalde categorie monumenten<br />

(vuurtorens, industriële monumenten enz.). Sommige monumenten krijgen een nieuwe functie<br />

(kantoor, horeca, kunstwerkplaats), andere zijn toegankelijk voor publiek, maar een groot aantal<br />

kan alleen op aanvraag of voor een speciale gelegenheid worden opengesteld.<br />

Industrieel erfgoed<br />

Getuigen <strong>van</strong> voorbije fasen in de ontwikkeling <strong>van</strong> bedrijf en techniek vallen onder de noemer<br />

‘industrieel erfgoed’. Naast gebouwen (pakhuizen, vemen, gasfabrieken, watertorens, sluizen,<br />

stuwen, winkels, beursgebouwen enz.) omvat dit roerende zaken als machines en apparatuur,<br />

vervoersmiddelen en restanten <strong>van</strong> infrastructuur zoals vaarwegen, havens, verkeerswegen,<br />

spoor- en tramwegen en vliegvelden. Ook bedrijfsarchieven en beeld- en geluidscollecties<br />

kunnen industrieel erfgoed zijn. In de jaren negentig zijn vele honderden objecten aangewezen<br />

als rijksmonument. Ook gemeenten hebben industriële gebouwen of objecten tot lokaal monument<br />

verklaard. De Federatie Industrieel Erfgoed (FIEN) fungeert als koepel voor een zestigtal<br />

organisaties, die vaak drijven op enthousiaste vrijwilligers. In deze heterogene groep bevinden<br />

zich lokale en regionale organisaties die zich op een bepaalde stad of een bepaalde streek richten,<br />

maar ook categoriale, die zich bijvoorbeeld richten op gemalen, watertorens, schepen of trams<br />

(www.industrieel-erfgoed.nl).<br />

Mobiel erfgoed<br />

Mobiel erfgoed omvat allerlei historische transportmiddelen. Er zijn vier sectoren: water, rail, weg<br />

en lucht. Denk dus behalve aan oude auto’s en stadsbussen aan vissersschepen, veerboten, trams,<br />

treinen en vliegtuigen. Musea en organisaties <strong>van</strong> particuliere eigenaren op het gebied <strong>van</strong> het<br />

mobiel erfgoed zijn verenigd in de stichting Mobiele Collectie Nederland (MCN).<br />

Immaterieel erfgoed<br />

Overal waar mensen samenleven ontstaat immaterieel erfgoed. De UNESCO verstaat onder immaterieel<br />

erfgoed: ‘De beoefening, de voorstellingen, de expressie, de kennis en de vakkennis<br />

– inclusief de bijbehorende instrumenten, voorwerpen, artefacten en ruimtes – die gemeenschappen,<br />

groepen en soms individuen erkennen als onderdeel <strong>van</strong> hun cultureel erfgoed. Immaterieel<br />

erfgoed openbaart zich – onder andere – in de volgende domeinen: orale tradities, uitingen en<br />

taal, de podiumkunsten, sociale praktijken, rituelen en feestelijke gebeurtenissen, kennis en praktijken<br />

rond de natuur en het universum en het traditionele ambacht.’ 7<br />

Kennis over dit ‘niet tastbare’ erfgoed is binnen gemeenten vaak aanwezig bij (oudere) inwoners<br />

en meer specifiek bij historische verenigingen, oudheidkamers en heemkundekringen, maar ook<br />

bij fanfares en andere muziekverenigingen, folkloristische dansgroepen en beoefenaars <strong>van</strong> oude<br />

ambachten. Het nationale museum voor de cultuur <strong>van</strong> ons dagelijks leven is het Nederlands<br />

Openluchtmuseum in Arnhem.<br />

Landelijke instellingen die actief zijn op het terrein <strong>van</strong> het immaterieel erfgoed zijn het Meertens<br />

Instituut (wetenschappelijk onderzoek) en het Nederlands Centrum voor Volkscultuur (NCV). Het<br />

NCV ondersteunt het veld en geeft, onder meer via een website met kennisdatabank<br />

(www.volkscultuur.nl) en tal <strong>van</strong> publicaties, voorlichting aan het grote publiek. Steeds meer<br />

belangstelling is er voor erfgoed <strong>van</strong> migranten in Nederland, dat (hier) grotendeels immaterieel<br />

<strong>van</strong> aard is.<br />

1

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!