Erfgoededucatie - Vereniging van Nederlandse Gemeenten

Kostenopbouw erfgoededucatie
tract opneemt. Leg afspraken over subsidiëring altijd duidelijk vast, zodat erfgoedinstellingen of
netwerken exact weten welke tegenprestatie er van ze wordt verwacht. Een mogelijke financiële
prikkel is ook het instellen van een jaarlijkse prijs voor het beste of meest vernieuwende educatieproject.
Van dergelijke prijzen gaat tevens een wervende werking uit, omdat het erfgoed,
erfgoedinstelling of evenement in de schijnwerpers zet.
Enkele mogelijke subsidievormen zijn:
Structurele subsidies Huisvesting, exploitatie, (educatie)activiteiten e.d.
Programmeringsubsidie Programmeren op een lokaal thema of voor specifieke
publieksgroepen zoals jongeren en migranten.
Project en activiteitensubsidies Voor nieuwe projecten, als bijdrage voor activiteiten tijdens
Open Monumentendagen, e.d. maar ook voor het onderhouden
van netwerken.
Festival en evenementensubsidies Bijvoorbeeld voor living history, streekfestival e.d.
Scholingssubsidies Deskundigheidsbevordering van beroepskrachten en vrijwilligers.
Ook: scholing in traditionele ambachten, kunsten
en vaardigheden.
Investeringssubsidies, ruimte en faciliteiten
Van verschillende kanten is erop gewezen dat de gevraagde investering in mensuren een groot
obstakel is voor het realiseren van samenwerkingsverbanden tussen erfgoedinstellingen en scholen.
Tijd is geld. Gemeenten gaan er soms vanuit dat zij op dit vlak geen enkele ondersteuning
meer hoeven te bieden, omdat scholen van het Rijk rechtstreeks geld voor cultuureducatie ontvangen.
Dit gaat echter alleen op voor basisscholen (Regeling Versterking Cultuureducatie in het
po). Scholen en leerlingen voor voortgezet onderwijs ontvangen uitsluitend CKV-vouchers voor
de entree tot culturele instellingen. In de financiering van overleg en het gezamenlijk ontwikkelen
van maatprojecten en bijbehorend materiaal is niet voorzien. Ook erfgoedinstellingen ontvangen
voor dit doel geen extra subsidie.
Als een financiële tegemoetkoming voor samenwerking niet tot de mogelijkheden behoort, kan
de gemeente op een andere manier voor enige ontlasting zorgen. Bijvoorbeeld door de secretariaatsfunctie
voor het netwerk vervullen (uitnodiging, agenda, verslag e.d.) en/of personele inzet te
regelen voor organisatorische werkzaamheden, zoals het opstellen van een roulatierooster voor
schoolbezoeken.
7.6 (Externe) Financiën
De kosten van een gemeentelijk beleid voor erfgoededucatie zijn uiteraard afhankelijk van de
aard en reikwijdte van de gestelde doelen. Welk deel daarvan rechtstreeks of via subsidies voor
rekening van de gemeente komt, hangt samen met de rol en de verantwoordelijkheid die de
gemeente in de beleidsuitvoering op zich neemt. Ook de financiële draagkracht van betrokken
erfgoedinstellingen en andere samenwerkingspartners speelt een rol, evenals mogelijke financiële
steun van andere overheden, fondsen of het plaatselijke bedrijfsleven. Bij erfgoededucatieprogramma’s
draait het behalve om ontwikkelingskosten ook om blijvende kosten voor zaken als
personele begeleiding en dergelijke (zie kader). De gemeente zal er op voorhand over moeten
nadenken of, hoeveel en hoe lang zij structureel wil bijdragen om een en ander in de lucht te
houden.
• Ontwikkelkosten (concept, plan van uitvoering)
• Productiekosten (educatief materiaal: flyer, leskist, 3d presentatie, website, e.d.)
• Personele kosten (ontwikkelen en uitvoeren; begeleiden van groepen)
• Projectkosten (netwerk: secretariaat, reiskosten, begeleiding)
• Promotie en publiciteit
• Monitoring en evaluatie