WOORDENBOEKJE - De Taal van Overijssel

2
begrip van kracht (stampen, bliksemen
enz.) en een ander: ten einde
toe — (af), maakte die woorden
uitnemend geschikt om als uitdrukking
van intensiteit in het
algemeen te gelden.
Verg. Afgedüveld, afgedüves
katers, schertsend versterkt tot:
afgedr'eedüvekaters, afgedon=
ders, afgew eerlichs enz. Zie: óf =
gedeksels.
A fgront'eeren. Affronteeren.
Afijn. Enfin. Vaak met de toevoeging:
schoenen m et spijkers
(op z’n Hollandsch uitgesproken).
Age. Dit achtervoegsel wordt uitgesproken:
azi, bv. kurazï, plantazi,
föppazi, slitazi, lekkazi, stellazï,
furazï, boskazi, tim m erazï, di =
razi, kassazi, tügazi, klérazi e.a.
Agósï. Soms in plaats van nagósi,
negotie, handel. D 1ee vent g*eet
m et agósï de bur op.
Aksi. — maken. Ongenoegen maken.
Hóld nu u m ond; 't gèf anders
nóg aksi. D*ee büren hebt sam en
aksi.
Fr. action beteekent ook: strijd.
Al, bijw. v. bevestiging, wel.
't Is n^eet! 't Is al! 't Is al waor!
(klemtoon op al). Ik zegge van
al en m in b r8 r van n'eet.
Naast ,,'t Is al” hoort men ook:
D azzal! (Dat is wel zoo.) Aan
het eind bv. van al hoort men
ook als in: als te volle, als te
mooi e.d.
Ook Gron.
A lbestel, m. en vr. Albedil, albeschik.
Alens, bnw. en bijw. Geheel hetzelfde,
gelijk. D*ee tw*ee brors bint
altit alens gekleed. Z*ee hebt
alense kUeeren an.
* A llé! alla! Vooruit!
A lleb aste^ of K allebastert, m.
Knikker van albast. (Zie over de
soorten van knikkers te Deventer
mijn feuilleton in de Dev. Cour.
van 20 Juli 1894.)
A llem ensenkinder. Wel — ! Wel af-
gedrieduivekaters! W el drommels!
~ Allem ögend, bijw. v. gr. zeer. D*ee
jonge is allem ögend vergètach=
tig. Allemögend zwaor. H*ee
kan allem ögend l*eegen. Ook
bvnw. bv.: Ik hebter zon alle =
mögenden hékel an. Wel alle =
m ogend: — W el verdraaid!
Ook Gron.
*A m bacht. A m bacht vertonen =
jongensspel. Eén der spelers neemt
de houding aan, maakt de bewegingen
van een werkman in een of
ander vak. Wie het eerst raadt welk
ambacht bedoeld is, noemt daarvan
den naam en roept uit: „ ’t Ambacht
is genog vertönd” .
A m belt, o. =en Aanbeeld.
Am en. Van eeuwigheid tü t am en,
al maar door, uit den treuren, tot
vervelens toe. Wi zit h ier te wach =
ten van eeuwigheid tü t am en.
Gron. Van ijwighaid tot poas
(Molema). „A m en ” , zei de koster
en dé ’t bök tó (Gron.) hoort men
vaak als het vertelsel uit is. Zie ook:
ütentüt.
A m part. Aan part. È te wi van
m iddag d8r m ekare of am p art?
A m peran. Bijw. Nauwelijks, 't Is -
am peran dr1ee pond. D r1ee pond
ister m oar am peran.
An. Voorz.Bij plaatsbep. met an en op
wordt het bep. lidw. dikwijls, vooral
vóór b of p, verkort tot 'n. Bv.:
An 'n Barg , op 'n B arg , op ’n
B rink, an 'n Platvöt, op 'n Poot.
Soms wordt het geheel weggelaten:
Op Karkhöf, op Pöthöf.
An, op of in. Bv.: Hlee wont an
'n B arg , an de W elle, an de Haven,
op de Körte B issem straote, op de
H ófstraote, op de R ikm an =
straote, op 'n Poot, op 'n Brink.
Op meestal bij breede en korte of
oploopende straten en bij pleinen;
bij andere straten en bij stegen: in.
Anbrengen. Hei de reize weer a n :
eb rach t? Ben je terug?
Andacht. Iemand, die naar de kerk