WOORDENBOEKJE - De Taal van Overijssel

40
Zó pïnlik, datte zich vör 'n düb =
beltjen honder(j bóncnstókkcn
op de kóp wol laoten anscharpen.
P ióters. Pietjes, luizen.
Pïpenbrókszalve. Soort van zalf,
vooral gebruikt bij verstuiking, verrekking
of kneuzing. Ze werd bereid
door de firma Piepenbroek,
ik meen uit paardevet.
Pipenporker. Pijpenwroeter.
Pipken. Pijpje. H jec hef ' n pipken
an, hij is dronken.
Pipzak. Soort peer. (doedelzakvormig).
In de pipzak zitten bevreesd
zijn.
Pirenkültjen. Graf. In 'tp iren k ü l =
tjen liggen. Naor 't pirenkültjen
gaon (dood gaan).
Pisancaore. Dronken. H*ee is 'n
betjen pisancaore.
Pisbrandjen. Niets beteekenend
brandje.
Verg. pisboodschap en pis =
praotjes.
Pisgr^eete. St. Margriet.
Pisvürken. Kegelvormig toeloopend
koekje van vochtig gemaakt buskruit,
dat niet ontplofte, maar
sissend vonkelde.
P itje springen. Haasje over. (Eigenl.
pied). Zie: platvót.
P itteltjen , o. Zeer klein stukje. Ik
heb gin p itteltjen van zin appel
m é ehad.
Plas, m. Binnenplaats van een woning.
Ook een ander open terrein. Zoo
heet het pleintje, waarbij vroeger
het Spinhuis stond, nog de Spin =
husplas.
Plasw arker. Zoo noemt men aan de
ijzergieterij de werklieden, die sjouwwerk
verrichten.
Platte hakke, m. Kleine hiel van een
kous.
Platvót, m. Bij het pitjé springen
noemt men de lengte van een voet:
'n vót; de breedte: 'n platvót. De
jongen, die staat, mag als allen gesprongen
hebben 'n vót en 'n
platvót verder gaan staan.
*P lé — pletie = W.C.
Pluis, m. Mestvaalt, mesthoop.
Pochten hoort men voor pochen.
Podde, v.? Oud vuil, oud smeer (gevolg
van onzindelijkheid). Ik wil
m in gud bi 'n ander laoten
w assen ,'tzitg ed ü ch tin de podde,
ik haope dakter de podde weer
ütkrige. Iemand: üt de podde
helpen = hem een reinigingsproces
doen ondergaan. A fl.: verpodden
en podderig. D at hüs is vers
gangen jaor evarft, m aor 't is
al glad verpod; de inwoonders
bint arg podderig.
Poddik, m. Pudding; ook: dik ventje.
Poddik-in-de-bül. Zekere meelspijs,
die in een zak gekookt wordt.
Pof. 1 lü lt op de pof. Je kletst.
Poffen. Braden in de heete asch (bv.:
aardappelen).
P offert, m. Gebak van meel, met een
bruine korst. Zie volgend woord.
*Pofkóke. Poffert. Groote koek met
krenten, rozijnen, met knappende
korst, gebakken in een groote ijzeren
pot, en als middagmaal gebruikt.
Pokkel. Schouder, rug; Kees nem t
vol te zwaore vrachten op zin
pokkel. Ik zal u wat op u pokkel
géven, 'k Zal u op u pokkel
kom m en, slaon. Pokkelen — op
den rug dragen (van kinderen):
Zak u is pokkelen, Jan ? *De
pokkel vol rim m etik. Hokkelde-
p kkel spelen. Als een meisje of
jongen een jongere(n) op den rug
neemt.
Pólka, v. Soda.
Pólkahaor. Gladgestreken mannenhaar,
dat aan de onderzijde naar
binnen is omgekruld.
Pólkam ütse. Soort gladde muts.
Pöllegaste. Gepelde garst.
Pom pc, m. Pomp. Op de vraag: Hoe
laat is het? hoort men vaak gekscherend
antwoorden: K etier aover
de pom pe; of: Op slag prum en,
't zal zoo rezinen slaon.
‘ Pom pen. Knikkerspel. Twee spelers