WOORDENBOEKJE - De Taal van Overijssel

of kan ik geen reden voor geven,
Gron.: omtoch.
Ü m trent wordt ook gebruikt voor:
bijna, ü m tren t 'n daalder; üm =
tren t zöven ü r; hiee is ü m trent
w*eer b éter; daor wazzi ü m trent
evallen.
Ü ppelm anof üpperm an. Opperman.
Cppelen of üpperen. Het werk van
een opperman doen, opperen. Vrog =
ger wasse m etselaar, nu isse an
't üppelen.
U re, v. Oer, ijzererts.
Ütbonzjuren. Uitsmijten. Aj u ge =
zichte n*2et höld, zakter u ü t :
bonzjuren.
ütdütsen. Duidelijk maken. D at zak
u nu is netjes ütdütsen.
ütfigePeeren. Bedenken, overleggen,
uitvorschen. D at hei m aor is
netjes ütefigeUeerd.
Lat.: vigilare — wakker zijn,
waken.
utenbal. Uitroep bij sommige spelen,
om te kennen te geven, dat men
zich een oogenblik aan het spel onttrekt,
tot men weer roept: innebal!
ütentüt. U it ende uit. Aan het slot
van een vertelseltje zegt men vaak:
ütentüt, m in vertelseltjen is üt,
pis in 't potjen brenget üt.
Uterdekut. Eensklaps, in haast. Alles
g!eet h ier m aor uterdekut; 't is
öj gin tïd heb üm u wark gud
te don.
ütlüchten. M et een licht uitlaten,
ütponden. Uitponden, verkoopen bij
kleine hoeveelheden, bv. bij het
pond. D!ee vörkooper hef dat
petiken prum en bi de mande
eköcht en gieet ze nu ütponden.
Ook van spek, vleesch, enz., gezegd.
ütreiden. Zie: R eidekam m e.
ütschottelen. Uitschieten. Ik wil
d*ee 1eerappels wel koopen, m aor
dan m oj de kleintjes d 'r üt =
schottelen. Verg.: Uitschot,
ütstükken. Uitschelden. Ziee hef 'm
ütestükt, dat de honden d 'r gin
57
brood van zollen vrèten. Zie ook:
Jak.
üttrekken. Ontkleeden. Ik gao min
üttrekken. Doch: antrekken hoort
men niet zooveel als: ankléjen.
ütvègen. Uitvegen. Zie: Buis.
ütvensteren. Uitveteren, uitschelden,
de kast, den mantel uitvegen. *Ook
wel: ütstaonvensteren, een standje
geven. Zie: ütstükken.
V
Vaalt, m. Mestvaalt. De aa als Ned.
aa uitgesproken.
V an-w aor-bi-m in. Duchtig, groot.
Ik krég 'n stankjen, 'n stuk vleis,
van-w aor-bi-m in.
Varen. Men vaart te Deventer (en
vooral om de stad) niet alleen in een
vaartuig, maar ook in een voertuig.
Verg.: g e v a a r, voertuig.
Vaste, bnw. en bijw. Vast. Attrib. en
praed. altijd met e, bv.: 'n Vaste
kool. D>ee kool is vaste, zit
vaste in m ekare.
V'eere, bw. Ver. Heel vieere hier
van dan. Nog völle v1eerder. Verg.
wid.
Veldhón. Patrijs. M v. veldhönder.
V en ster, o. De uitdr.: 1 zit hier gin
bur in 't v e n ster beteekent: Ge zit
hier niemand in den weg, tot last.
Verabstükken. Doen, in orde brengen,
bedisselen. Ik heb nog wat
m et u te verabstükken, ik heb
nog een appeltje met je te schillen.
Vor van aovend hek nóg zoo
volle te verabstükken, dak haost
gin tïd heb üm te éten.
* V eralterieerd. Van streek, verslagen.
Verastrandieeren. Assureeren (tegen
brandschade, enz.) Verg. astrant —
assurant.
Verbèteren. Wie bedankt, als hem
iets gepresenteerd wordt, Zegt somtijds:
Ik bedanke, ik kan d 'r m in
nieet m é ver bèteren.