WOORDENBOEKJE - De Taal van Overijssel

V erroest! Een gewone verwensching,
soms met het verlengstuk: m et 'n
blik an 't gat, dan kui ram =
m elen.
Verrükt. Verrekt (van een lichaamsdeel
gezegd). Ook Ned. Bet. O. V.
II, p. 112.
Verschèlen. Schelen, 't Kan m ïn
niks verschèlen.
Versïzen. Verduwen, betalen. Ik
kan 't nog m aor niet versïzen
daj 't er m ïn zoo üm m edaon
hebt (bedrogen hebt). Ik zol 't wel
willen koopen, m aor ik kan 't
nóg n*eet versïzen. Verg.: tügen.
Versjanzieeren. Verwisselen. Moeten
bv. meubels uit een vertrek met die
in een ander verwisseld worden,
dan hoort men: Kom lauwe dIee
bul is gauw v srsjanz1eeren.
Ver slödderen. Door slordigheid verliezen
of bederven.
Verslüngelen. Verwaarloozen, nagenoeg
gelijk aan verslödderen.
Versm ïten. Verslingeren, vergooien.
Hannes hef zich lélak ver sm éten
an d*se m eid, dat drel. H^ee hef
zich versm éten beteekent ook: hij
heeft door zijn slecht gedrag zich
verachtelijk gemaakt, zijn fortuin
met voeten getreden.
Verspollen. Verliezen, vooral bij koop
of verkoop. Ik heb geld an dat
p1eerd, dat hüs verspold. Ik heb
'n bul an Jan verspold. (Hij ziet
er veel slechter uit, dan toen ik hem
het laatst zag.) M ïn kidde hef in
de laatste tïd vleis verspold.
Vertikt. Bevestiging, 't Is vertikt
waor. B in 'k v e rtik t! — inderdaad!
Wel vertik t! — wel drommels!
Ook kan het een ontkenning aanduiden.
't Is vertikt, as 't waor
is.
Ver wégen. Bewegen. D*ee mus is
zoo dood as 'n p ie r e ; l^ee ver =
wégt zich n1eet m eer.
Verwierd. Verward, slordig. U haor
zit ver wierd.
59
verw ierd; ï loopt alles tonderste =
baoven. •Eerst 'n stüksken vor
d'n verwierden honger, d.i. voor
den eersten hongei.
Ver zóren. Verdorren.
Veste. Langzamerhand, vast. Kom ,
laowe m aor veste vorütgaon.
Nagenoeg hetzelfde als manges.
V estenisse. Ouderen hoorde ik in
mijn jeugd een hypotheek meermalen
zoo noemen.
Vetprïzen. Een bezoek brengen aan
menschen, die geslacht hebben en
hun, onder het genot van een
glaasje, toewenschen: 'k Haope, daj
'm in gezondheid m ögt ge =
brüken.
V ïfköp, m., noemt men spottend wel
eens een hoogen hoed of kachelpijp.
Ook Gron.
Vim m e. Honderd bossen hout,
stroo enz., met vier overtallige;
dus 104 bos.
Vindjen. M iddel, vinding. H*ee hef
op alles 'n vindjen. Hu kui dat
tóch? W el, ik hebter 'n vindjen
op.
Vingers. De volgende vingerrijmen
bestaan in het Deventersch:
D üm elinksken hef 'n verksken
eköcht. Flikflak hef de centen
ebrócht, Lankm an hef 'm es
staoken, Fiedelevink hef de
wórst em aakt, En dat kleine
düveltjen hef alles opesnapt, In
zïn kleine m ündjen. Tu kréche
wat vör zïn küntjen.
O f ook: Pink, golden rink, lange
ledder, biertapper, lüzeknapper.
*Vïrduiten. 2V2 cent.
Vistéve, v. Vischwijf. Ziee g*eet an
as 'n vistéve.
Vlechten. Hard en wild loopen.
Langes de straote vlechten. Daor
kümpe an vlechten. Zie ook:
bósselen.
Vleis. Vleesch. Sommigen vinden dat
dit woord al te plat klinkt en zeggen
l i - ï f daarom: vlés. Om dezelfde reden
Loop tóch n^eet z o o ^ ^ hoort men o.a. ook in plaats van: