WOORDENBOEKJE - De Taal van Overijssel

30
K üntjesdag. 't Is van dage — , Zegt
een jongen tot een ander, terwijl hij
hem onverwachts met de knie tegen
den achterste stoot.
Küpedöken. Lievenheersbeestje.
Küpen, o. Kuip.
Kuren. Kirren.
Kürhüs. Een wachttoren, later als
koffiehuis ingericht, aan het eind
van de Bergweide (Teuge). Vroeger
was er een wacht op geplaatst ter
bescherming der weide. K uren bet.
oudt. kijken. Ook elders vinden we
kürhüsen vermeld. Op de Stadsweide
(Marsch) heeft er ook een
gestaan.
Kusjee. Bed. Nao de kusjee gaon,
d.i. naar Betje de Veer, in de Lakenstraat.
Kuskus. Mengsel, dooreengeknoeid
eten. Was dat nu vör 'n rare
kuskus? Zal men Zeggen van een
gerecht, dat men niet kent, en dat
er niet appetijtelijk uitziet.
Gron.: koeskas.
K üs-m in-'t gat. 'n R are küs=min
't gat, een rare snaak.
K ü(n)tjenblik. M et een steentje over
het waterscheren; elders noemt men
dit spelletje: schijnselen, pleien,
keilen, butteren. Eng.: to play ar
ducks and drakes.
In Zutphen zegt men: küntjenflik.
In het O .-Fr. heet het: botter un
brodsmiten. In den Harz: Wasser-
jungfern werfen. In Gron.: slisteren.
Kutselo, m. mv. -s. Een werptuig van
tot een ring ineengedraaide twijg-
schil, met uithangend einde. Hierna
wordt de kutselo na eenige verticale
slingeringen in de hoogte geworpen.
O f het woord in verband staat
met Middelnederd. Kuseln — im
W irbel drehen, durf ik niet beslissen.
Küze, m. en v. Lom pe, domme, ongemanierde
jongen (of meisje).
Küzem ichel. Hetzelfde als: küze.
Kwaken. Zeuren. W at liggi tóch m et
dat kind te kwaken! A fl.: ver =
kwaken, verwennen.
Kw akertje. Gekheid, verbeelding,
veinzerij. Né, tö zeg nu is 1eerlek,
waj m eent; nu gin kw akerije
langer. H*ee is n 'eet z*eek; 't is
allem aole m aor kwakerije.
Kwaksen, tr. en intr. Vellen, smakken.
Aj nu n*eet ütscheit, dan zakter
u *eene géven daj der neer
kwakst!
Kwali, v. Zeurkous, kletskous.
Kwap, m. Slag, klap, oorveeg.
K w astelórüm . Kwasterige man.
Gron.: kwasteldorem.
Kwekku, v. Kweekgras: zeker onkruid.
Kwenne. Hermaphrodiet: van men-
schen en dieren gezegd.
M nl. quene — oude vrouw. Eng.:
quean, strumpet.
Kwaod, bnw. Kwaad, slecht.
Kwaoje geest. Rekening, beer.
L
Labbekak. Lafbek, lafbekkerij, larie,
geklets.
U it: labben — dom praten, en
den stam van: kakelen.
Labendig, tusschenw. en bijw. v.
graad. Wel labendig! W el verdraaid!
Labendig zw aor; d*ee
jonge kan zoo labendig éten,
l*eegen, enz. *Ook: gaarne, 't l s
u labendig egünd. Ook: zeer. Wi
hadden labendig völ plezir.
Laf. Van het weer: zoel, loom. Van
het eten: flauw. Zie ook: lak.
Lak. Dwaasheid, gekheid. Né, das
m aor lak! In de omstreken: flauw,
bv. 't Éten is te zölt of te lak.
D aor is gin lak of sm aak a n !
Zie ook: laf.
Lam m enaar dig. Lam , vervelend, onaangenaam.
'n L am m enaar dige
M eerel. 'k B in zoolam m enaardig.
Lam pt*eeren. Lantaarn. Nog in het
begin der 19e eeuw werden te Dev.
instructies gemaakt voor de „Stads-
Lamptaren-aanstekers” .
Langen. Geven, reiken. T 6, lankt
m in d at; lankt m in dat is éven