WOORDENBOEKJE - De Taal van Overijssel

46
S ch 1ecf. Scheef. Z*ee hebbet sam en
schieef. Ze hebben ongenoegen.
Schieetebaoge, m. Boog om mee te
schieten.
Schilder^annes voor: Schinderhan-
nes. Een vereeniging, bijeenkomst,
gezelschap, waar het allesbehalve
ordelijk toegaat, of waarvan de leden
minderwaardig zijn, heet minachtend
'n Koor van Schilder^annes.
Schillink, m. Schelling.
Schim , m. Schaduw. Verg.: Chi-
neesche schim.
Schim m elglas, o. Spiegelglas om
Zonnetjes te maken, te sch im m e :
len, iemand de zon plagend in 't
oog te spiegelen.
S ch im m cltjen trap . Spel, waarbij
men (bv. in den maneschijn) op het
hoofd van elkanders schaduw tracht
te trappen.
Schin, v. Roos op het hoofd.
Schintjen, o. Ceel, bewijs van betaalde
indirecte belasting. S c h im
tjeskantoor.
H gd.: Schein — bewijsstuk, kwitantie.
Schitfenint, o. Kribbekat. Een meisje
of jongen, die vinnig, kribbig is.
Gron.: Schietvernien.
Schitgèl. Schijtgeel.
Schithakke, m. Hiel van een paard
of rund. Ook: meisje, dat te bazig is.
Zon schithakke, wat verbeeld ze
zich wel!
Schitse. H ^ e slot de schitse. Zoo
loopen, dat de broekspijpen telkens
langs elkaar schuren. Zoo iemand
Zelf is 'n Schitse. Ook van paarden
gezegd.
Schïw , o. Vogelverschrikker, 'n Gek,
lélek schiw — een mal, leelijk
meisje, een mal, leelijk spook.
W -V l. schuw — épouvantail en
ook fig .; — Een leelijk schuw van
een wijf (de Bo).
Schö, m. Schoen. M eerv. schónen.
Schobben. W rijven, schuren. Vooral
van koeien en varkens gebruikt.
M en zegt zoowel: Zieet d*ee kó
zich is schobben, als: Ik zal 'm
(de koe) is aover de kóp schobben.
Daarvan: Sch obbert! scheldwoord
om verachting uit de drukken.
Schöken. Zich wrijven, schurken.
Afl.: Schökert, geschök, schö =
kerije.
Schóldók, m. Boezelaar. Eig. schortel-
doek. Sch ort beteekent: afgesneden
kleedingstuk. Verg. Eng. short.
Schoren. Scherven. Fr., Gron. en
elders: diggels.
Schaore. Scherf.
Sch örf. Schurft.
Schöstin, m. Schoorsteen. Ned. steen,
luidt in D ev.: st'een.
Schaotel, m. Een plankje met langen
steel, waarop het brood in den
oven geschoten wordt, schieter.
N ed. schotel, is in het Dev. schottel.
Schrao, bnw. Schraal. Schrao w1eer.
Schrao éten (tegenover: vet eten),
'n Schraoë pot, wind. De vif
pond ister m aor schrao. Verg.:
Krap.
Sch ro b b 1eering ook: ütschrobb*ee =
ring.Duchtige berisping, uitbrander.
Sch rot, o. Grut, kriel, dingen klein
in hun soort, bv.: visschen, appels,
enz.
Schüddcgavel, m. Houten vork om
het hooi te schudden.
Schüddeköppen. M et het hoofd
schudden ten teeken van afkeuring
of ontkenning.
Schüngelen. Zoeken (vooral naar
eten). D 'ee hond löp aoveral te
schüngelen. W at hei daor in de
kaste te schüngelen?
Schünlèpel, m. Schuimspaan.
Schüppendaghure, v. Daghuur op
de schop. Van een daglooner, die
meestal graafwerk moet verrichten,
zegt men: Hiee gieet op schüp =
pendaghüre. 't Is 'nschüppen =
daghürder.
Schüpstöl. Op de schüpstól zitten.
In onzekerheid verkeeren of men
in zijn betrekking, woning enz.,
kan blijven. Ik heb zelf 'n hüs