WOORDENBOEKJE - De Taal van Overijssel

Oppentop (niet ó). Als alles op of
verloren is, hoort men de kinderen
zingen:
Oppentop,
Min geld is op,
Min zak is nao de m olle.
Hak nóg 'n klein stüverken
ehad,
Dan had ik n*eet te völle.
O pram m elen. Knoopen of centen in
de handen rammelen en opgooien,
om dan te zien welke „boven” ,
welke „onder” liggen. Zie: baoven.
O predderen. Aan kant maken, op
orde brengen, opruimen.
Opschottelink. Aankomende jongen
of meisje.
Fr. adolescent.
Opschünen. Opstoken, aanhitsen. Een
hond tegen iemand opschünen.
Dikwijls geheel hetzelfde als: in =
schünen. Zie dat woord.
Opstèken. Oplaten. De vPeegerd — .
Op strék, bnw. D intjen is wat op =
strék (blij) m et haar m ooie püps
ken. H*ee raakt zoo zStjes an
w1eer opstrék (in orde). Ik kan
hier m aor n*eet opstrék kom m en
m et de m eiden (ik kan er geen
naar mijn zin vinden). B ij al op
strék ? (op orde) vraagt men
iemand, die verhuisd is.
Opsükeren. Opsuikeren. T ö, sükert
'm nóg is op! Toe, roer eens in je
glaasje jenever met suiker en drink
dan nog eens!
O ptrekken. Optellen. Verg. „a ftrekken”
.
Aoren. Aarden (van besmettelijke
ziekten). Als subst. beteekent het:
aderen.
Aorend, mv. -s. Mannetjesduif.
Iemand „den dübbelden ao =
ren d" geven, beteekent: hem een
jaap over den neus, het gezicht
geven: dreigement van bekkesnij-
ders. Zie volgend woord.
Aornd. Arend (vogel). Den Dèventer
aornd, het wapen van D . D e eigennaam
luidt: Arend of Aornd.
Aos, o. -zen. Stekelig, kribbig kind.
N ed. aas — kreng, prij.
Aosem, m. Adem. Van hem die zijn
glas in één teug leegdrinkt, zegt
men: H*ee hef 'n starken aosem .
Aovend, m. Oven en avond.
A overbèteren, naast overgaan.
Aover de kóp kökelen — kopkeu-
kelen.
Aoverensig. Overtollig. Wi bint m et
zin zessen en daor staot zöven
borden op taofel; d 'r is düs *een
bör d aoverensig of aoverentie.
*Aoverentie. Iemand meer geven,
dan hij moet hebben. D at hei in
aoverentie.
Aoverhoopt, bnw. Overhoop. W at
is dat hier 'n aoverh oopte bul!
ótterdóks. Orthodox.
ózewólt. Nagenoeg hetzelfde als tao =
taai. Zie ald.
P
Pakkelde stöldeken, stöltjen. Spel,
waarbij twee meisjes elkaar een hand
geven; op de verbonden handen
gaat een derde zitten, dat haar
handen geeft aan de vrije handen
der draagsters. Het voortdragen geschiedt
onder het zingen van:
Pakkelde, pakkelde stSldeken!
G ron.: Kakke manjestoulen.
Pal (of Pól) staon. Een rij jongens
slingeren om een middelpunt, de
pal of pol d.i. een jongen, die op
eenigen afstand geposteerd is. Vooral
als het op straat glad is en op het
ijs wordt dit spelletje gedaan.
P altalte, v. Dikke modder op de
straat of in de goten.
Pam pelen. Kwakzalveren. Al wéken
achter m ekare bint d1ee lü an 't
pam pelen m et hüsm iddeltjes;
w aorüm m e gaot ze n*eet nao 'n
dokter; al dat gepam pel gef niks.
Panne, 'n Blikken panne, hoorde ik
meermalen iemand noemen, die
heel spoedig èn over de warmte èn