WOORDENBOEKJE - De Taal van Overijssel

42
dc taofel gaon, wi m ot ètcn.
*M en zegt ook: P rü tte en prüt.
Pudelen. Schertsend voor: wasschen.
Ik wil m in is lekker pudelen,
ik bin zoo zwart as 'n TÖrk, as
'n tó rre.
Püffekes. Poffertjes.
Pülsteren. Polsen, plassen. Schei
tóch üt m et dat pülsteren (ge =
pülster) in 't w ater; i m aakt u
zoo nat as m est.
Püm pelen. Pimpelen.
Pünder, m. Weegstok, unster.
Ook: N .-Br. O. V . I, p. 220.
Pünderen. M et 'n unster wegen. Ook
het gewicht van iets bepalen op het
gevoel.
Püngeltïd, hoort men soms i.p.v.
slachtenstid.
Püntbedekt. Een stukje appel, enz.,
dat men op de punt van het mes
steekt, dat men geleend heeft.
M annes, m ak u m es Heenen?
Jaowel, G arrit, m aor krik dan
ook püntbedekt?
Pünte. Veerpont.
Puperije, v. Diarrhee. Zie: Lóperije.
Pupidik. K ort, dik ventje.
Pupst1eeren, m. Anus.
Püren. Peuëren. Aolpüren.
P u s! P u s ! Om een verloren tand terug
te krijgen, gooien de kinderen dien
achterwaarts over het hoofd, terwijl
Ze uitroepen: Pus! P u s! daor hei
'n ölde tand, géf m in 'n nijen
w !eer! Van iemand, die mooi gekleed
is, zegt men: Hiee is pus =
m ooi, soms met het verlengstuk:
bellen an.
Puste, v. Puist. Ik heb m in 'n puste
in 't lif egèten, ik heb zoo veel
gegeten, dat ik er ongemakkelijk
van ben. M in 'n puste elachen.
P ustert. Vuil, ongewasschen mensch.
A fl.: pusterig.
Pütbaas. Ploegbaas bij polderjongens.
Ook: Gron. en W .-V l.
Pute, m. mv. =n. K lap, oorveeg.
Püteken. Poetje, liefkoozingsnaam
voor een kind.
Püthaok, m. Van een man en vrouw,
die niet wettelijk getrouwd zijn, zegt
men: Ziee bint aover de püthaok
etrouwd. De püthaok is de schepter
van den pütbaas (zie dat woord).
Ook Gron.
In de Ned. Bet. bestaat de uitdrukking:
Over de püthaok vrije —
(zonder toestemming). O .V .II,p . 102
R
R abels of Rebels, bnw. Klem op de
tweede lettergr. Van een zwerende
wonde, die er erg rood uitziet, zegt
men: „W at isse ra b e ls!"
Ook: oproerig, wild, hartstochtelijk.
De bolle vlaog van de !eene
kante van de weg nao d' andere;
't was slim zoo rabels asse was.
'n Rabelse kérel.
V r.: maladie rebelle — hardnekkige
ziekte.
Rachen of rachelen. Kwaadspreken;
meestal verbonden met: schelden.
D*ee m eid düt niks as schelden
en rachen op haar vólk. W at
hei weer op m in te rach elen ?
Rad, o. mv. R aaien. Zes knikkers.
Grauwe knikkers werden (worden?)
verkocht bij het rad, d.i. door het
draaiende opgooien van een cent
werd uitgemaakt of de verkooper,
die baoven df onder moest raden,
een cent of niets voor zijn zes
knikkers zou krijgen. *De kooper
kreeg 6 knikkers, gooide een cent op,
en als de verkooper „boven ” of
„onder” verkeerd raadde, had de
kooper zijn kuizen voor niets.
R am enten. Ravotten, stoeien.
Ook: W .-V l., Gron.: rementen.
R am m eltjen . Rammelaar (kinderspeelgoed).
Rap, bnw. Niet sluitend, rammelend.
Een rappe klomp.
R appelem ent, m. Berisping, uitbrander.
Van dezelfde bet. als roffel
(zie dat woord).
Raspelen. Raspen. Lik toch nieet