WOORDENBOEKJE - De Taal van Overijssel

*Niet al te streng optreden. Dót
m aor zon betjen m et 'm hen!
Er zijn met hen verschillende
samenstellingen: hengaon, hen =
kiken (eens kijken), tu bink
henegaon (vervolgens ben ik), loop
henhütselen.
Hcnnekewagen. Een soort van
kleinen mallejan, met langen boom;
hij dient vooral om planken te vervoeren.
Johenneken is een dim. van Johan
en komt reeds als eigennaam herhaaldelijk
voor in de Cameraers
Rekeningen der 14e eeuw. We kunnen
ons woord dus vergelijken met:
mallejan, janplezier e.d.
Zie ook: Grim m 's W tb. en Schiller
und Lübben op: H enneke.
*H érejékes. Fatsoenlijke bastaardvloek.
Hetsig. Hitsig, last van de warmte
hebbende. Hu bin ï van dage zó
hetsig? Hoe heb jij vandaag zoo’n
last van de warmte ? (Ze hindert mij
volstrekt niet.)
H !eet, o. Heide, tot het maken van
bezems, boenders, en voor strooisel
in den stal gebruikt.
HIeeten. Heeten.
Hilde, m. mv. -n. Zoldering van
slieten in de schuur tot berging van
hooi, graan en stroo.
Gron.: hild.
H im en . Het moeilijk, hoorbaar, lang
ademhalen, dat het zware hoesten,
vooral bij kinkhoest, voorafgaat.
K il. himmen, himen — hijgen.
H jptem . Een jongensspel, waarbij op
verschillende wijzen met een stok
een houtje wordt weggeslagen, en
waarbij men achtereenvolgens roept:
Hïptem, raaktem , ieereppeltjes,
m aaidem , snocidem !
Höddeken, o. mv. -kes. Horretje.
Hóf, m. mv. Haoven. Tuin. De De-
venterschman spreekt van: höf =
gronte, höfstraote, höfhüsken,
höfgrond, enz., de hovenier heet
echter: tuinm an.
21
Hojen. Hoeden (van rundvee), G arrït
i m ot van dage de kó höjen langs
de barm en.
Ook onpers.: 't H ojt van dage
gud —■ Het is goed weer om te
hooien.
M oj en hBjen? vraagt men
iemand, die zich bijzonder haast met
eten.
Haok, m. mv. =en. Haak. An den
haok slachten, wil zeggen: niet zelf
een koe slachten, maar vleesch, vet
enz. voor de slacht bij den slager
koopen.
Ik heb m in de konte üt den
haok (naod) eloopen, wil zeggen:
ik heb te hard moeten loopen (of te
veel).
Haor, o. Haar. Zoo noemt men het
hout dat op de knotwilgen groeit.
Hok. Hoek. 't W if m ot in den hok,
in de kraam.
Holten, bnw. en bw. Houterig, stijf,
lomp. 'n Holten Klaos, Tines.
W at döj dat tóch holten.
H om m els. Hommeles, 't Is daor ook
hom m els! Hommeles, niet in 01de,
oneenigheid.
Het woord hom m eles komt in de
17e eeuw voor het eerst voor en is,
volgens geloofwaardige onderstelling,
ontstaan uit Homulus, den titel van
een geliefd tooneelstuk met zeer
drukke actie. (Franck.)
Hond. K om m cd'eer 1 de hond en
blaf zellef! zegt men tot iemand, die
ons iets bestelt, dat hij heel goed
zelf kan doen, die ons voor knecht
wil gebruiken. Zie: geiselen.
Hönderdieef. Hoenderdief. H*ee löp
te glupen as 'n hönderd1eef. D ^ e
vent kik onder zin pette hen as
'n hönderd1eef.
*H önderen. Scharrelen.
H örrel of hor del, bnw. Slecht in
elkaar sluitend. Het wordt gezegd
van voorwerpen, waarvan de deelen
min of meer losgeraakt zijn, bv.
ten gevolge van droogte.
HÖrtjen. Poosje. Zie ook: stötjen.
Deventersch Dialect 4