WOORDENBOEKJE - De Taal van Overijssel

Stèken (I). W erpen naar een bepaalde
lijn of een wand als grens. Stèken
m et g riffels, knoopem glei =
tanden, enz.
(II). M et een griffel of speld
steken tusschen de bladen van een
dichtgehouden boek, waarin prentjes
liggen; treft men een prentje dan
wordt men eigenaar (altijd tegen
betaling van griffel of speld).
(III). Rooien, 'esrappels stèken
(met de greep).
(IV). Vogels vangen met behulp
van een hengalroe, waarop een lijm-
stangetje staat: Siskes stèken.
Stem pel. Sport van een stoel. Jonge,
zit toch n1eet altid m et u vöten
op de stem pels.
Stender of Stonder. Verbonden met
dik. 'n Dikke stonder, een dikzak.
Stenderkaste, m. Windmolen, die bij
het op den wind zetten geheel meedraait.
Van andere windmolens
(kruisers) is alleen het bovendeel
beweegbaar.
Stengels. Raapstelen.
Stès, bnw. Eigenschap van een paard,
dat niet voort wil.
O .-Fr.: Stetisk, stêtsk, statsk —
widerspenstig, störrisch, unwillig,
bv.: M it statske perde is kwad plogen
Het woord is verwant met: stede
en staan.
Stieenm otte. Pissebed.
Stifbögel. Stijgbeugel.
Stik (I), m. Stek. Stikken ww. — stekken.
S tik (II), bnw. Steil oploopend.
S tik (III), bw. geheel (verbonden met
n ieet).
’t Is binao tw*ee pond, m aor
n ^ et stik. (In de stad hoort men
dit woord niet veel meer.)
Stikzieende. Bijziende. Gron.: Stik-
zijnig.
Stinkbülsink. Scheldnaam voor iemand
die stinkt.
Stinsekars, v. Oostindische kers.
Stip, v. Regen, 'k B in bange dauwe
van dage nog stip krigt, daor
51
kümp al 'n schip m et zure ap =
pels an, zok zeggen.
Stip-en-sprong. Op — = zoo dadelijk,
op stel en sprong.
De hond kümp op stip-ensprong,
akkem röpe.
Ik kan m aor n1eet zoo op stip
en sprong m égaon.
De m eid mos op stip en sprong
de dSre üt.
Stiperen. Pruttelen, mokken. Ge =
stiper.
Stip sin ='t kültjen. Zie: P otjenstrüf.
Stippen. In den slachttijd was het de
gewoonte de kennissen uit te noodigen
te komen stippen, d.i. een
boerroggen te komen eten, gedoopt
in den ketel, waarin rolpens, leverworst
enz. gekookt was.
Stao, imper. van staon. In verbinding
met zeggen: 'n stük vleis, dat
stao zeg, een groot stuk vleesch.
'n Boddel, d*ee stao zeg, een groote
borrel, 'n Blok hólt, dat stao zeg,
dat moeilijk stuk te krijgen is of dat
lang kan branden.
Stobbe, m. Wortelstruik, voet van een
boom of van akkermaalshout.
Staodig. Gestadig. W ark m aor stao =
dig dör, dan kom 1 wel klaor.
De z1eeke g1eet staodig vorüt.
Stökvarve. v. Stopverf.
Stökvarvenjentjen. Een geglazuurde
knikker, dien de jongens waardeloos
achten; ook póttebakker geheeten.
Stokvis. Scheldnaam voor een Deventersman.
T ot iemand, die meer
wil hebben dan zijn aandeel zegt
men: Ider wat, van de stokvis;
of met rijm: Ieder wat, van de
stökvisnat.
Stöld*eeren. Soldeeren.
Stölsetieeren. Solliciteeren. Stölses
tant.
Stolten. Stollen. G estolten vet (ook:
gestèlten).
StÓltens. Stelten. Stoltensloopen.
Verouderd.
Stom . De uitdrukking: Bin 'k stom !
beteekent: inderdaad; alsook: Wat