WOORDENBOEKJE - De Taal van Overijssel

B ï 't kantongerecht heffet ver =
spöld, m aor h*ee sm it 't vör
Zutfen — hij komt in hooger
beroep bij de rechtbank te Zutfen.
S m ö , bnw. M alsch, sappig, week.
Van vet, vleesch, leer enz. gezegd.
Sm odde, m. Oud koffieketeltje; neus-
warmertje.
Sm oddelig, bnw. M orsig, vuil, smoezelig.
Sm ögel, gn. en v. Oolijkerd (lief-
koozingsnaam).
Sm ok, m. Zoen.
Sm oksen. Sjokkig loopen. Sm oks
toch nieet zoo d8r de m odder,
jonges!
Sm olprum e. Verachtelijke naam voor
een oude vrouw.
Sm ölt. Uitgesmolten vet.
Sm ul. Gezicht. Ik hebter wel smul
op — lust in. G artjan hef sm ul
op Hendrike — een goed oogje op.
'n Vervelende sm ul.
Sm usterig, bnw. V uil, goor. 1 heb u
van m argen ook n*eet ewassen;
i z*eeter zoo sm usterig üt.
Sm üzen. Geheimpjes verhandelen,
fluisteren.
Snaai, m. Hei 'n guje snaai e =
m aakt ? Heb je goede zaken gedaan ?
Snaaien. Winnen. W^ee snaait ze,
jonges? Ook: lekker zitten te eten.
Snats. Zier. 'k Gelöve d 'r gin snats
van. Een r wordt er niet in gehoord.
Ned. snars, kan ook beteekenen:
veest; dus gin snats = geen zier.
Sneeg of snége. Vlug, snel, vooral in
verbinding met „gaan” of „loopen” .
In de stad niet veel meer gebruikt.
Snésleppe. Sneeuwploeg.
Snik, v. Hik. Een middeltje tegen de
hik is zonder adem te halen driemaal
achter elkander zeggen: 'k Heb de
snik (hik), 'k heb ze dik, 'k heb
ze nou, 'k geef z' aan jou.
Snikke, m. Soort van losse, achteroverslaande
bij! om koek te hakken. Zie
mijn feuilleton in de Dev. Cour.
van 7 Sept. 1894.
Snippelen. Snipperen. W at heb ilu
49
weer zitten snippelen; alle snip =
pels oprapen vor daj weggaot!
Snipsnaorderïjen. Kleinigheden,
beuzelingen, prullen, dingen van
weinig waarde.
Snitser. De man, die de koeien, bestemd
voor de Israëlieten, den hals
afsnijdt.
Snojen. Snoepen van spijzen. D ’ee
meid is arg snöjerig, z*ee snöjt
aoveral van.
Snaor. 'n Sn aor an hebben, een stuk
in hebben.
Snaore. Nietswaardig ding. Sam.:
Snaoregud. 'n Snaore in of an
hebben, bet.: dronken zijn.
Snörre (I), m. Diligence van een mindere
soort.
*Sn örre (II). Prul. Verg. snórre=
pïperïjen = prullen.
Snörrebot, o. Zeker botje uit den
poot van een varken, waardoor een
dubbel touw gehaald werd en dat
men zoodoende kon laten snorren.
Snorren. Spinnen (van katten).
Snötterdöp. Snotneus. Ook: kastanje,
die in plaats van vaste stof van
binnen vocht bevat.
Snotterig. Ook: kleingeestig, niet
noemenswaard. D at déj ik n*eet
as ik u was; 't st*eet zó snotterig.
Min m ankeert niks as 'n snóttes
rige honderjclüzend.
Sn ötternöze. Snotneus (ook pers.
naam).
Snüffen. Snuffelen en snuiven.
Ook Lim b. O. V . II, p. 228.
Soppen. Morsen. Kinder lik tóch
n*eet te soppen in dat w ater, in
u éten!
Ook: nat voedsel geven aan varkens,
kalvers, enz. Gekookte aardappeltjes,
roggemeel en karnemelk
vormen een heerlijke söppe voor
de varkens.
Spa(a)ns. Spaansch. Sam.: Spansriet,
spansepèper. Buiten sam.: Spaans.
W at löp d*ee vent Spaans op
zin b1eenen!
Spanas, o. Volksetym. voor Spans