als PDF downloaden - Emis - Vito

Door de vergaande integratie is de macht van de grondstoffenleveranciers gering, ook de
macht van de leveranciers van ‘equipment’ is beperkt.
c Macht van de Afnemers
De directe afnemers van de diepvriesbedrijven zijn de distributeurs (groothandel, retail,
catering) die het product tot bij de eindconsument brengen. Hun macht is relatief groot:
- afname van grote hoeveelheden;
- kunnen vrij gemakkelijk overschakelen naar een andere leverancier en dus de
verwerkers tegen mekaar uitspelen, wat leidt tot prijsconcurrentie;
- grote distributeurs willen, naast de merknamen, ook uitpakken met goedkoop aanbod
(cf. de eigen ‘private labels’);
- eisen een ‘op maat’ behandeling.
d Dreiging van Substituten
De onmiddellijke substituten voor diepvriesgroenten zijn de groenten in blik en bokaal, en de
verse groenten. Maar ook het overschakelen op andere voedingsmiddelen dan groenten vormt
een potentiële bedreiging op langere termijn.
Uit de bespreking van de vraagfactoren werd duidelijk dat de markt voor diepvriesgroenten
gunstig evolueert in vergelijking met de (onmiddellijke) substituten. Met andere woorden: de
dreiging van substituten is gering.
e Dreiging van Nieuwkomers
Een relatief jonge, dynamische sector met groeiende vraag kan aantrekkelijk zijn voor
nieuwkomers. De bestaande bedrijven kunnen echter genieten van hoge structurele
toetredingsdrempels waardoor potentiële toetreders worden afgeschrikt:
- hoge investeringen;
- specifieke know-how nodig;
- voldoende capaciteit;
- toegang tot distributiekanalen
- leer- en ervaringscurve.
Conclusie:
De concurrentiedruk binnen de diepvriessector is hoofdzakelijk te wijten aan de toenemende
macht van de afnemers. Ook de interne concurrentie drukt op de winstgevendheid, de andere
bronnen van concurrentie zijn voor deze sector niet determinerend.
2.3.3 MIOW+ analyse
a Opzet van het model
In de definitie van BBT is duidelijk aangegeven dat de voorgestelde maatregelen haalbaar
moeten zijn voor een goed beheerd, 'gemiddeld’ bedrijf uit de sector. Om die haalbaarheid te
toetsen maakt het BBT-kenniscentrum gebruik van het Nederlandse MIOW + -model 13 .
Dit (eenvoudig) model laat toe de bedrijfseconomische gevolgen van een pakket milieuinvesteringen
objectief in te schatten, voor een individuele onderneming. Om het model toe te
passen op sectorniveau, wordt getracht een ‘gemiddeld bedrijf’ voor de bestudeerde sector te
bepalen.
13 Het MIOW + -model is de opvolger van het MIOW-model dat in 1986 door het Instituut voor
Milieuvraagstukken (IvM) van de Vrije Universiteit van Amsterdam ontwikkeld werd. Het MIOW + -model
kwam tot stand in 1995, in opdracht van de Nederlandse Provincies en het RIZA.