NJB-1427

Rechtspraak
opgemaakte processen-verbaal, 2. dat over
door de verdediging gesignaleerde daarin
voorkomende onduidelijkheden en hiaten
in eerste aanleg aanvullende processenverbaal
zijn opgemaakt en 3. dat de
verdediging niet nader heeft geconcretiseerd
welke vragen nog zouden dienen te
worden beantwoord. A-G: anders.
(Sv art. 410)
Inleiding:
Verdachte is veroordeeld wegens – kort
gezegd – 1. ‘diefstal door twee of meer verenigde
personen waarbij de schuldige zich de
toegang tot de plaats van het misdrijf heeft
verschaft en het weg te nemen goed onder
zijn bereik heeft gebracht door middel van
braak en inklimming’, en 2. primair ‘poging
tot diefstal door twee of meer verenigde personen
waarbij de schuldige zich de toegang
tot de plaats van het misdrijf heeft verschaft
en het weg te nemen goed onder zijn bereik
heeft gebracht door middel van braak en
inklimming’.
Het eerste middel luidt dat het hof het verzoek
tot het horen van zes getuigen (allen
zijn verbalisant) op ontoereikende gronden
heeft afgewezen door eraan voorbij te gaan
dat de verdachte die getuigen nimmer heeft
kunnen ondervragen terwijl het hof de verklaringen
van die getuigen wel voor het
bewijs heeft gebezigd.
De zes getuigen die de verdediging ter
terechtzitting van het gerechtshof wenste te
horen waren door de raadsvrouwe van de verdachte
opgegeven bij de appelschriftuur. De
raadsman van de verdachte heeft voormeld
verzoek ter terechtzitting van het hof van 30
oktober 2012 nader toegelicht. Bij tussenarrest
van 13 november 2012 heeft het hof het
verzoek om de zes opgegeven getuigen op te
roepen aan de hand van het verdedigingsbelangcriterium
afgewezen. Na hervatting van
het onderzoek op de terechtzitting van 28
januari 2013 in de stand waarin het zich op
het tijdstip van het tussenarrest bevond,
heeft de raadsvrouwe blijkens haar aan het
proces-verbaal van die terechtzitting gehechte
pleitaantekeningen nog het een en ander
aangevoerd ter onderbouwing van het verzoek.
Bij arrest van 11 februari 2013 heeft
het hof dit verzoek afgewezen en daartoe
onder meer overwogen dat verdachte door
die afwijzing redelijkerwijs niet in zijn verdediging
wordt geschaad.
Hoge Raad, onder meer:
2.3. Het arrest HR 1 juli 2014,
ECLI:NL:HR:2014:1496, houdt omtrent de
beoordeling van cassatieklachten over beslissingen
inzake verzoeken tot het oproepen en
horen van getuigen onder meer het volgende
in: […] [de Hoge Raad citeert r.o. 2.73-2.77 van
voormeld arrest, dat hierboven is afgedrukt;
PHvK].
2.4. Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen
is de afwijzing door het hof van voormelde
verzoeken niet onbegrijpelijk en toereikend
gemotiveerd. De Hoge Raad heeft daarbij in
aanmerking genomen dat het hof heeft vastgesteld
1. dat alle in de verzoeken genoemde
getuigen hun waarnemingen hebben vastgelegd
in op ambtseed opgemaakte processenverbaal,
2. dat over door de verdediging
gesignaleerde daarin voorkomende onduidelijkheden
en hiaten in eerste aanleg aanvullende
processen-verbaal zijn opgemaakt en 3.
dat de verdediging niet nader heeft geconcretiseerd
welke vragen nog zouden dienen te
worden beantwoord.
2.5. Het middel faalt.
1357
1 juli 2014, nr. 13/05142
(Mrs. A.J.A. van Dorst, J. de Hullu, N. Jörg)
(Na conclusie van A-G mr. A.J. Machielse,
strekkende tot vernietiging en verwijzing;
adv. mr. M.E. van der Werf, Amsterdam)
ECLI:NL:HR:2014:1559
Toepassing overzichtsarrest HR 1 juli 2014,
ECLI:NL:HR:2014:1496 inzake het oproepen
dan wel horen van daartoe door de verdediging
opgegeven getuigen in gewone strafzaken:
een ter terechtzitting in hoger
beroep door de raadsman gedaan verzoek
tot aanhouding van de behandeling van de
zaak voor het horen van een getuige is een
verzoek in de zin van art. 331 lid 1 jo. art.
328 Sv om toepassing te geven aan art. 315
Sv, zodat het noodzaakcriterium daarop van
toepassing is.
In casu niet onbegrijpelijk oordeel van het
hof waarom het geen geloof hecht aan de
verklaringen van de verdachte en een
betrokkene, hetgeen aldus kan worden
verstaan dat het hof heeft geoordeeld dat
van de noodzaak tot het horen van een
andere betrokkene als getuige niet is
gebleken. A-G: anders.
(Sv art. 315, 328, 331 en 415)
Inleiding:
Verdachte is veroordeeld wegens witwassen.
Het middel klaagt dat het hof bij de afwijzing
van het verzoek om [betrokkene 2] als getuige
te horen een verkeerde maatstaf heeft
aangelegd althans dat het hof die afwijzing
ontoereikend heeft gemotiveerd.
Blijkens het proces-verbaal van de terechtzitting
in hoger beroep van 3 december 2012
heeft de raadsman van de verdachte het
woord gevoerd overeenkomstig de aan het
proces-verbaal gehechte pleitnota. Deze pleitnota
gaat nader in op het verzoek om
[betrokkene 2] als getuige te horen.
Het hof heeft het verzoek om [betrokkene 2]
als getuige te horen bij arrest afgewezen en
daartoe het volgende overwogen: ‘Het hof
wijst het verzoek af. In de regel zal door de
verdediging niet nader behoeven te worden
uitgelegd op welk tijdstip en op welke wijze
zij in het bezit is gekomen van nadere identificerende
gegevens over een persoon die zij
als getuige gehoord wenst te zien. Onder
omstandigheden kan dit evenwel anders zijn
en zal de verdediging dienen uit te leggen
dat en waarom nadere identificerende gegevens
omtrent een persoon die zij wenst als
getuige te worden gehoord, zoals zijn woonof
verblijfplaats, niet door haar in een eerder
stadium van het geding zijn verstrekt. Van
dergelijke omstandigheden is naar het oordeel
van het hof in dit geval sprake. De verdediging
heeft eerst bij pleidooi in hoger
beroep nadere identificerende gegevens van
de persoon die zij als getuige gehoord wenst
te zien verstrekt (…). (…) Nu door de verdediging
geen nadere uitleg is gegeven als hiervóór
bedoeld zijn er onvoldoende aanknopingspunten
om aan te nemen dat de
betreffende persoon bestaat en bestond in
en ten tijde van het door de verdediging
gepresenteerde scenario dan wel daadwerkelijk
de persoon is die in dit scenario wordt
bedoeld.
Voorts bevat ’s hofs arrest de volgende overweging
met betrekking tot het bewijs: ‘Het
hof is van oordeel dat het door en namens
verdachte gevoerde verweer strekkende tot
vrijspraak van het tenlastegelegde wordt
weersproken door de gebezigde bewijsmiddelen,
zoals deze later in de eventueel op te
maken aanvulling op dit arrest zullen worden
opgenomen. Het hof heeft geen reden
om aan de juistheid en betrouwbaarheid van
de inhoud van die bewijsmiddelen te twijfelen.
(…)’
Hoge Raad, onder meer:
2.4. Het ter terechtzitting in hoger beroep
door de raadsman gedane verzoek tot aanhouding
van de behandeling van de zaak
voor het horen van [betrokkene 2] als getuige
is een verzoek in de zin van art. 331, eerste
lid, in verbinding met art. 328 Sv om toepassing
te geven aan art. 315 Sv. Die
bepalingen zijn ingevolge art. 415 Sv ook in
hoger beroep van toepassing. Maatstaf bij de
beslissing op een zodanig verzoek is of de
noodzaak daarvan is gebleken.
2.5. Het arrest HR 1 juli 2014,
NEDERLANDS JURISTENBLAD – 24-07-2014 – AFL. 27 1861