NJB-1427

Tijdschriften
naar de rechter te voorkomen. Daarnaast
geeft hij voorlichting. Schr.
onderzoekt of wij in Nederland hiervan
kunnen leren. Na een beschrijving
van Facilitador Judiciales, de
achtergronden en werkgebied, concludeert
schr. dat in ons land, waarin
de afstand tussen rechter en bevolking
steeds groter wordt, het de
moeite waard lijkt om de Latijns-
Amerikaanse ervaringen in de discussie
over de toegang tot de rechter
te betrekken.
1383
Sociaal Recht
Bedrijfsjuridische berichten
Nr. 13, 1 juli 2014
Mr. D.J. Rutgers, mr. M.C. van der
Kamp, Bb 2014/37
Naar een nieuw ontslagrecht (4):
beëindigingsovereenkomst, opzeggings-
en ontbindingsprocedure
– Waar het aanvankelijk de bedoeling
was dat de eerste onderdelen
van de Wet Werk en Zekerheid (WWZ)
per 1 juli 2014 in werking zouden
treden, is tijdens de behandeling in
de Eerste Kamer, krap een maand
voor de beoogde datum van inwerkingtreding,
besloten deze datum te
verplaatsen naar 1 januari 2015. In
voorgaande nummers is een overzichtsartikel
verschenen (afl. 10, Bb
2014/26) en is ingegaan op de gevolgen
die de WWZ heeft voor de loondoorbetalingsverplichting,
proeftijd
en het concurrentiebeding (afl. 11, Bb
2014/29). In afl. 12 (Bb 2014/33) zijn
de wijzigingen besproken voor de
arbeidsovereenkomst voor bepaalde
tijd en de ketenregeling. In dit artikel
komen de veranderingen aan bod die
de WWZ heeft voor de beëindigingsovereenkomst
en de opzeggings- en
ontbindingsprocedure.
Praktijkblad
Salarisadministratie
16e jrg. nr. 10, 4 juli 2014
Mr. P.J. van Alten
Wet Werk en Zekerheid in 2015:
wijzigingen per 1 januari
– De Eerste Kamer heeft op 10 juni
2014 ingestemd met het voorstel van
wet tot wijziging van verschillende
wetten in verband met de hervorming
van het ontslagrecht, wijziging
van de rechtspositie van flexwerkers
en wijziging van verschillende wetten
in verband met het aanpassen
van de Werkloosheidswet (de Wet
werk en zekerheid). De wet wordt in
fasen ingevoerd en de eerste fase
wordt niet op 1 juli 2014 ingevoerd,
maar op 1 januari 2015. In deze bijdrage
worden de nieuwe regels per 1
januari 2015 besproken.
Tijdschrift Recht en Arbeid
6e jrg. nr. 6/7, juni/juli 2014
Prof. mr. F.J.L. Pennings, TRA 2014/52
Kunnen eigenrisicodragers wel hun
eigen risico beïnvloeden?
– Eigenrisicodragen is
enige tijd geleden
ingevoerd voor de
WAO en WIA en wordt
nu ook mogelijk voor
Ziektewet-vangnetters.
Het is bedoeld om de
werkgever te stimuleren
het beroep op ziekte- en arbeidsongeschiktheidsuitkeringen
terug te
dringen. Nu premiedifferentiatie
wordt ingevoerd voor de vangnetters,
lijkt het aantrekkelijk om het publieke
stelsel te verlaten. Het blijkt echter
dat werkgevers op belangrijke
onderdelen van de besluitvorming
en op procedures over uitkeringen
weinig invloed kunnen uitoefenen.
Dr. I.W.C.M. Borghouts-van de Pas,
TRA 2014/53
De gevolgen van de
voorgenomen Participatiewet
voor jonggehandicapten
– In december 2013 is het wetsvoorstel
Participatiewet ingediend bij de
Tweede Kamer. Het doel van dit voorstel
is te komen tot één regeling voor
mensen die nu niet (volwaardig) participeren
op de arbeidsmarkt. Op 3
februari 2014 is een akkoord bereikt
waarin besloten is dat huidige
Wajongers niet onder de Participatiewet
gaan vallen. In dit artikel staat
de beoordeling van de voorgenomen
Participatiewet centraal in relatie tot
de gevolgen voor jonggehandicapten.
Daarbij wordt ook bezien hoe wijzigingen
in de Wajong in de praktijk
tot nu toe hebben uitgepakt.
Dr. S. Heeger-Hertter, TRA 2014/54
Mantelzorg faciliteren door verlof.
Een vergelijking van het
Nederlandse recht met de
Duitse Familiezorgtijdwet
– Het wetsvoorstel ‘Modernisering
regelingen voor verlof en arbeidstijden’
beoogt de mogelijkheden voor
werknemers-mantelzorgers om verlof
op te nemen te vergroten, maar het
lijkt onvoldoende te zijn om bestaande
knelpunten te verzachten. Hoe dit
kan worden opgelost, wordt in dit
artikel besproken door een vergelijking
van het Nederlandse recht met
de Duitse Familiezorgtijdwet uit
2012.
1384
Staats- & bestuursrecht
Bedrijfsjuridische berichten
Nr. 13, 1 juli 2014
Mr. A.A. al Khatib, Bb 2014/38
Grondtransacties en het
staatssteunrecht
– De Nederlandse overheid bezit een
grote hoeveelheid gronden en zet ze
in voor allerlei doeleinden. Het komt
in dat kader veelvuldig voor dat de
overheid gronden overdraagt aan private
partijen. Deze overdracht kan
enerzijds plaatsvinden in het kader
van een zogeheten Publiek Privaat
Samenwerkingsverband (PPS). Anderzijds
kunnen grondtransacties ook
buiten een dergelijk samenwerkingsverband
geschieden. De grondtransacties,
in en buiten een PPS, kunnen
geschieden tegen betaling van de
marktprijs van de grond door de private
partij, maar zij kunnen ook voor
een prijs onder de marktwaarde of
gratis plaatsvinden. Klachten en procedures
over grondtransacties kunnen
grote financiële gevolgen hebben
voor de betrokken private partijen en
de overheid. Dit gegeven roept de
volgende vragen op: hoe kunnen
marginale (maar soms toch succesvolle)
klachten en procedures over
(kleine) grondtransacties voorkomen
worden? En welke mogelijkheden
biedt het staatssteunrecht om grondtransacties
in het kader van grote
projecten om niet of onder de marktwaarde
te laten plaatsvinden? In
deze bijdrage zet schr. de voornaamste
knelpunten en mogelijkheden bij
het (om niet of onder de marktwaarde)
overdragen van gronden aan private
partijen uiteen.
NEDERLANDS JURISTENBLAD – 24-07-2014 – AFL. 27 1891