NJB-1427

Tijdschriften
2545 werd het verzoek van een crediteur
tot het bijwonen van de behandeling
van een schuldsaneringsverzoek
van zijn debiteur afgewezen.
Leverde dit een schending op van het
beginsel van hoor en wederhoor? Volgens
de rechtbank verzetten de
belangen van de schuldenaar zich
tegen openbare behandeling. Die
behandeling vindt plaats achter
gesloten deuren in verband met de
privacy en de eerbiediging van de
persoonlijke levenssfeer van de
schuldenaar. Het is nu eenmaal de
keuze geweest van de wetgever om
slechts een beperkte positie in te ruimen
voor de crediteur bij de behandeling
van een schuldsaneringsverzoek:
de wet schuldsaneringsregeling
natuurlijke personen voorziet niet in
het horen van een crediteur. Overigens
wordt in de literatuur bezwaar
aangetekend tegen het feit dat de
schuldeiser slechts deze beperkte
positie is toebedeeld. De belangen
van de crediteur zijn verdisconteerd
in de weigeringsgronden in art. 288
Faillissementswet. De rechter mag
wel acht slaan op door de crediteur
van tevoren ingediende brieven of
andere stukken.
Tijdschrift voor Financieel
recht
16e jrg. nr. 6, juni 2014
Themanummer: Zelfregulering
Drs. Chr. P. Buijink
Bancaire zelfregulering in roerige
tijden
– De Nederlandse
banken hebben zich
sinds de crisis ingespannen
om in
eigen huis orde op
zaken te stellen en
hebben de afgelopen
jaren grote stappen
gezet op weg naar verandering. Over
die stappen gaat deze bijdrage.
Beschreven wordt de achtergrond en
de inhoud van de Code Banken en
schr. gaat in op de wijze waarop de
Nederlandse banken die code hebben
geïmplementeerd. Heeft de Code
Banken de problemen opgelost die
ten grondslag lagen aan de kredietcrisis?
Of zijn nog verdergaande
inspanningen nodig?
Mr. H.L. de Boer, mr. R.M.L.A. Martius
Zelfregulering: een goed en
betrouwbaar alternatief voor
publieke regulering
– De financiële markt wordt beheerst
door een groot aantal wetten en
regels. Internationale verdragen,
Europese richtlijnen, wetten, regels,
AMvB’s, ministeriële regelingen en ga
zo maar door. De afgelopen jaren
heeft de verzekeringsbranche een
vloed aan nieuwe en aangescherpte
regels op zich zien afkomen, waarvan
de aanleiding grotendeels is gelegen
in de kredietcrisis. In dit artikel gaan
schrs. nader in op de belangrijke
voordelen van zelfregulering van de
branche en de wijze waarop de organisatie
van de zelfregulering is georganiseerd.
Daarmee willen ze laten
zien dat zelfregulering een goed en
betrouwbaar alternatief is voor
publieke regulering, vooral waar het
gaat om het goed laten functioneren
van de markt en klantgericht denken.
Mr. S.A. Gawronski, mr. A.J.P. Tillema
De Bankierseed 2.0: een verdere
stap voorwaarts?
– Ruim een jaar geleden bespraken
schrs. of de bankierseed – een
moreel-ethische verklaring die ‘bankiers’
moet aanzetten tot ethisch
gedrag – het wondermiddel is dat
een cultuuromslag in de financiële
sector bewerkstelligt en het vertrouwen
in het bankwezen herstelt en of
invoering ervan een goed idee vormt.
Zij constateerden dat voor een eenduidig
antwoord nog te veel vragen
onbeantwoord waren, waaronder vragen
verband houdende met diverse
beginselen van behoorlijke wetgeving,
zoals subsidiariteit, doeltreffendheid
en doelmatigheid, draagvlak,
proportionaliteit en handhaafbaarheid.
Dit artikel vormt een vervolg
op het artikel van een jaar geleden.
Prof. mr. dr. J.E. Soeharno
Tuchtrecht en de wens tot
integere bankiers. Een kritische
beschouwing
– In dit artikel focust schr. kritisch
op de wens tot integere bankiers en
de genoemde integriteitsmaatregelen
– in het bijzonder op het tuchtrecht.
Eerst stelt schr. de (niet-juridische)
vraag aan de orde wat de wens
tot integriteit nu eigenlijk inhoudt:
in het algemeen en voor de bancaire
sector. Probleem is dat integriteit
binnen de bancaire sector veeleer
ziet op banken en niet zozeer op
bankiers. Daardoor is het maar de
vraag of de voorgenomen integriteitsinstrumenten
(de eed, gedragsregels
en tuchtrecht), die vooral worden
gehanteerd bij vrije beroepsbeoefenaren,
wel effectief zijn binnen
de bancaire sector. Op grond van
deze kritische analyse doet schr. aanbevelingen
voor effectief tuchtrecht.
Prof. mr. H.M. Vletter-van Dort
Is Doomsday aangebroken
voor zelfregulering door
beursvennootschappen?
– De laatste jaren lijkt in veel sectoren
van de maatschappij een trend
op gang te zijn gekomen waarin formele
wetgeving zelfregulering vervangt.
Deze trend is niet alleen
Nederlands, maar ook Europees. Nu
de vorig jaar benoemde Monitoring
Commissie Corporate Governance
Code het mede op verzoek van de
schragende partijen tot haar taak
rekent te onderzoeken of en zo ja op
welke wijze de Nederlandse Corporate
Governance Code dient te worden
geactualiseerd, lijkt het van
belang te onderzoeken wat precies de
status van de Code anno 2014 is, of
deze status in gevaar wordt gebracht
door een trend dat formele wetgeving
op het terrein van corporate
governance onderdelen van de Code
vervangt, respectievelijk of er andere
ontwikkelingen zijn die de status van
de Code bedreigen dan wel versterken.
Gegeven de haar toebemeten
ruimte beperkt schr. zich tot het
bespreken van enkele voorbeelden
van recente ontwikkelingen waarin
de status van de Code in het geding
is.
Drs. R. Abma
De Nederlandse Corporate
Governance Code: Quo vadis?
– Op 11 december 2013 heeft de
Minister van Economische Zaken de
derde Monitoring Commissie Corporate
Governance Code ingesteld. Het
besluit reflecteert de eerdere opvatting
van het kabinet dat het ‘huidige
stelsel van code en monitoring goed
en effectief functioneert.’ Dit artikel
gaat allereerst in op de achtergronden
van het besluit van het kabinet
om de wettelijke verankering van de
code te handhaven, alsmede om door
te gaan met een van overheidswege
ingestelde Monitoring Commissie.
Vervolgens wordt ingegaan op de toekomst
van de code, mede aan de
hand van het eindrapport van de
tweede Monitoring Commissie, ook
wel de Commissie Streppel genoemd,
NEDERLANDS JURISTENBLAD – 24-07-2014 – AFL. 27 1883