NJB-1427

Wetgeving
Het gaat daarbij onder meer om
zaken als beslis- en betalingstermijnen,
openbaarmaking van besluiten,
het sanctie-instrumentarium, toezichthoudende
bevoegdheden en
bezwaar- en (hoger) beroepsprocedures.
Ook worden enkele specifieke
procedures vereenvoudigd, zoals de
afschaffing van het zogenoemde
duaal stelsel van bestuursrechtelijke
en privaatrechtelijke handhaving op
het gebied van consumentenbescherming.
Ook dat leidt tot een meer uniforme
wijze van (bestuursrechtelijk)
handhaven voor het hele werkterrein
van de ACM.
De wet introduceert geen volledig
nieuwe bevoegdheden, maar harmoniseert
waar mogelijk bevoegdheden,
handhavingsinstrumenten en procedures
die reeds toekwamen aan de
NMa, OPTA of CA. Harmoniseren
betekent dat de ACM waar mogelijk
zal beschikken over gelijke bevoegdheden
en procedures.
In het algemeen geldt dat ingeval
taken, bevoegdheden of procedures
volledig worden gestroomlijnd de
gestroomlijnde regeling in de Instellingswet
ACM wordt opgenomen.
Ingeval sectorale verschillen noodzakelijk
blijken, bijvoorbeeld op grond
van Europese regelgeving of vanwege
de specifieke kenmerken van de
betreffende sector, blijft er sprake
van een (al dan niet aangepaste) sectorspecifieke
regeling in de betreffende
materiële wet. Per onderwerp
is daarbij gekeken of kon worden
aangesloten bij de Awb. Het geheel
van regels dat in een bepaald geval
of op een bepaalde markt van toepassing
is, wordt derhalve bepaald
door de Instellingswet ACM, de Awb
en de betreffende materiële wet gezamenlijk.
Inwerkingtreding op een bij kb te
bepalen tijdstip.
Wet van 25-06-2014, Stb. 2014, 247 (Kamerstukken
33 622)
Nieuwe Huisvestingswet
1395 - Wet met nieuwe regels met
betrekking tot de verdeling van
woonruimte en de samenstelling
van de woonruimtevoorraad
(Huisvestingswet 2014)
– Deze wet vervangt de huidige Huisvestingswet.
Het biedt gemeenten
een instrumentarium om in te grijpen
in de woonruimteverdeling en
de samenstelling van de woonruimtevoorraad
ter bestrijding van
onevenwichtige en onrechtvaardige
effecten van schaarste aan goedkope
woonruimte indien is voldaan aan de
vereisten van subsidiariteit en proportionaliteit.
De verdringing op de woningmarkt
die voortkomt uit de onrechtvaardige
en onevenwichtige effecten van
schaarste kan voorkomen in tijd
(woningzoekenden staan lang op een
wachtlijst voor een woning) of in
ruimte (segregatie op de woningmarkt).
Er zijn drie categorieën
schaarste te onderscheiden; schaarste
aan goedkope woonruimte in het
algemeen, schaarste aan woonruimte
met specifieke voorzieningen (bijvoorbeeld
voor ouderen of gehandicapten)
en schaarste aan woonruimte
voor de eigen bevolking (in
gebieden zonder nieuwbouwmogelijkheden).
De sturing via de huisvestingsverordening
moet zich beperkten
tot die gebieden, woningtypen en
prijsklassen waar de schaarste
betrekking op heeft. Dit kan zijn
buurt, wijk, stadsdeel, stad of
gemeente. In de wet is geen vaste
prijsgrens opgenomen zodat lokaal
beter kan worden ingespeeld op de
sturing in dat deel van de woningmarkt
waar dat voor nodig is. Deze
sturing dient echter wel beperkt te
zijn tot de goedkope woonruimtevoorraad.
Omdat sturing op de woonruimteverdeling
grote gevolgen kan
hebben voor de vrijheid voor
woningzoekenden zijn in de wet procesvoorwaarden
opgenomen. Op
basis van de nieuwe wet kunnen
gemeenten alleen nog maar sturen
op de woonruimteverdeling via een
huisvestingsverordening. Het is in de
toekomst niet meer mogelijk om dit
in prestatie-afspraken of private
afspraken met projectontwikkelaars
op te nemen. Tenslotte is in de wet
opgenomen dat het instellen van een
huisvestingsverordening op gemeentelijk
niveau altijd een tijdelijke
maatregel is. Gemeenten kunnen
nog maar voor maximaal vier jaar
een huisvestingsverordening vaststellen.
Daarna zullen zij deze maatregel
moeten evalueren en de
noodzaak van een nieuwe huisvestingsverordening
opnieuw moeten
onderbouwen.
Bij nota van wijziging is de reikwijdte
van het oorspronkelijke wetsvoorstel
bij de maatregelen die de
gemeenteraad kan vaststellen in het
kader van de woonruimteverdeling
beperkt tot woonruimte die bestemd
is voor verhuur. Daarmee is het niet
langer mogelijk dat koopwoningen
en bouwkavels onder de woonruimteverdeling
gebracht worden. De
aanvankelijk in het wetsvoorstel
opgenomen mogelijkheid om een
huisvestingsverordening vast te stellen
bij leefbaarheidsproblemen is bij
nota van wijziging geschrapt, vanwege
het risico dat dit kan leiden tot tot
discriminatie van groepen (potentiële)
huurders, hetgeen niet geoorloofd
is en onwenselijk wordt geacht.
Inwerkingtreding op een bij kb te
bepalen tijdstip.
Wet van 04-06-2014, Stb. 2014, 248 (Kamerstukken
32 271)
Handhaving Woningwet
1396 - Wet tot wijziging van de
Woningwet in verband met het
versterken van het handhavingsinstrumentarium
– Met deze wet wordt beoogd om de
handhaafbaarheid en de naleving
van de regels ten aanzien van het
bouwen, slopen, gebruiken en de
staat van bouwwerken te verbeteren.
Dit geldt tevens voor het gebruik en
de staat van open erven en terreinen.
Om die verbetering van de handhaafbaarheid
en de naleving van regels te
bewerkstelligen wordt het handhavingsinstrumentarium
van de
Woningwet aangevuld en deels gewijzigd.
De wet regelt het volgende:
− het verduidelijken van de zorgplicht
ten aanzien van het doen van
onderzoek. Hiermee wordt duidelijker
in welke gevallen in ieder geval
onderzoek moet worden gedaan naar
de staat van een bestaand bouwwerk;
− het introduceren van een bestuurlijke
boete.
− het wijzigen van de maatregel tot
beheerovername. Hiermee worden de
huidige regels omtrent beheer van
gebouwen, open erven en terreinen
gewijzigd zodat gemeenten slagkrachtiger
kunnen opereren. Daarbij geldt
een gebouw- en eigenaargerichte aanpak,
en is het niet meer noodzakelijk
om een gebouw eerst te sluiten.
Inwerkingtreding op een bij kb te
bepalen tijdstip.
1896 NEDERLANDS JURISTENBLAD – 24-07-2014 – AFL. 27