Bijlagen - Erfgoedcel Kempens Karakter

���� HERENTALS
** Herentals
Lakenhal en Beiaard
De Lakenhal, beschermd als monument bij K.B. van 25 maart 1938, werd omstreeks het begin van de 15de
eeuw door de lakenmakers en wolwevers als lakenhal herbouwd. Sedert 1430 kreeg dit juweel van
Brabantse gotiek de bestemming 'Stadhuis'. Bij de brandramp van 1512 werd het nagenoeg geheel
vernield, maar het werd in 1534 heropgebouwd met Lediaanse zandsteen. Het achthoekige, spitse belfort
werd toen in rode (Oevelse) baksteen opgetrokken. De toren, zonder bliksemafleider, is 35 meter hoog. In
de loop der eeuwen werd de Lakenhal herhaaldelijk hersteld. Zonder opmerkenswaardige veranderingen
werd het van 1891 tot 1892 door provinciaal architect P.J. Taeymans en van 1908 tot 1909 door zijn zoon
Jules Taeymans gerestaureerd. Recentelijk kreeg de hele Lakenhal een grondige opknapbeurt waarvan het
resultaat zeker het bewonderen waard is. In 1541 - 1551 werd in de belforttoren een licht klokkenspel
opgehangen. Het totaal gewicht van de huidige beiaard die vier octaven telt, bedraagt 3678 kg. Deze
beiaard werd in 1965 ingehuldigd en bestaat uit 50 klokken die gedeeltelijk afkomstig zijn uit oude
klokkenspelen. Op de verdieping van de Lakenhal bevond zich lange tijd het Fraikinmuseum. Het herbergde
de 94 studiebeelden in plaaster die de beeldhouwer Karel August Fraikin in 1890 aan zijn geboortestad
heeft geschonken. Wegens restauratiewerken en problemen met de brandveiligheid, werden de beelden
echter overgebracht naar een veilige plaats. Na de restauratie van de bovenverdieping van de Lakenhal,
kunnen de beelden er terug geplaatst worden.
De Boerenkrijg
Het gedenkteken van de Boerenkrijg herinnert aan de slag bij Herentals op zondag 28 oktober 1798, één
van de bloedigste episodes uit de opstand van de Kempische boeren tegen het Franse regime. Het
monument, ontworpen door Ernest Dieltiens, werd in 1898 onthuld.
Het Begijnhof
Het Herentalse Begijnhof is één van de oudste begijnhoven van het oude hertogdom Brabant en van de
Kempen. Het oude begijnhof was een groot hof dat in 1470 ruim 300 begijnen telde. Om strategische
redenen werd het oude Begijnhof tijdens de Tachtigjarige Oorlog (1568 - 1648) in 1578 door het
Staatsgarnizoen gesloopt. Nadat het Spaanse gezag in Herentals was hersteld, gaf de magistraat in 1590
de toestemming om het Begijnhof opnieuw op te richten aan de Burchtstraat. Daar beleefde het Begijnhof
een nieuwe, relatieve bloei. Sinds 1998 leeft er op het Begijnhof geen enkele begijn meer. Langs de
Begijnenstraat geeft een overwelfde doorgang toegang tot het poortgebouw. De tweede poort van het
Begijnhof geeft uit op de Burchtstraat en werd opgetrokken in 1640. Beide poorten zijn beschermd als
monument bij K.B. van 13 augustus 1953.
Ongeveer in het midden van het Begijnhof, tegenover een reeks pittoreske 17de-eeuwse huizen, ligt in een
stemmige tuinomgeving het begijnenkerkje (1614), met waardevol kerkinterieur. Buiten ziet men door de
dreef van de kerk recht op het oudste huis van het Begijnhof, het Fundatiehuis, beschermd als monument
bij K.B. van 11 september 1979.
Tegenover 'Ons Heer op de koude steen' aan de kerk bemerkt men het merkwaardigste gebouw van het
Begijnhof, de zogenaamde 'Infirmerie', het oorspronkelijke Convent. Sinds 1983 kreeg dit mooi historisch
pand de functie van 'Begijnhofmuseum', dat toegankelijk is op aanvraag voor groepen. Dit
Begijnhofmuseum bevat meubilair, “besloten hofjes” (relikwieënkast), houten beelden, Mechelse albasten
reliëfs, schilderijen uit de 16de tot 18de eeuw en een grote collectie kantwerk.
Het Besloten Hof
Het 'Besloten Hof', beschermd als monument bij K.B. van 11 september 1979, werd als slotklooster in 1410
gesticht door Aert van Crayenhem en tot 1797 bewoond door de Zusters Norbertinessen. In 1836 deden de
Erfgoedconvenant regio Kempen - BIJLAGEN intentienota p. 201