Bijlagen - Erfgoedcel Kempens Karakter
Bijlagen - Erfgoedcel Kempens Karakter
Bijlagen - Erfgoedcel Kempens Karakter
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Merkwaardige Boerderijen<br />
Het Schrans van Doffen, vervulde in de 18 de eeuw de functie van brouwerij en was zeker tot in de 19 de<br />
eeuw omgeven door water. Deze hoeve werd gerenoveerd en is toegankelijk via Vierhuizen.<br />
Het Keizershof te Boekel, bestond reeds in de 18 de eeuw en is thans prachtig gerenoveerd.<br />
Parochie: Sint-Jozef-Olen<br />
Op het bescheiden "duinengehucht" Heibloem na bleef het noordelijke gedeelte van de gemeente Olen tot<br />
in het begin van de 20ste eeuw nagenoeg onbewoond. De alluviale vlakte van de Kleine Nete was te nat en<br />
de bodem van de Groote Heyde te zandig om er onder natuurlijke omstandigheden efficiënt aan landbouw<br />
te doen. De Groote Heyde werd begraasd en beheerd door het vee van de boerenbevolking uit de zuidelijke<br />
gehuchten, thans verenigd onder de noemer "Onze-Lieve-Vrouw-Olen". De voorbereidingen voor de<br />
ontsluiting van dit schaars bewoond heidegebied kaderen in de industriële omwenteling en situeren zich in<br />
de tweede helft van de 19de eeuw. De aanwezigheid van het Kempisch kanaal en de spoorweg Antwerpen-<br />
Gladbach waren immers van doorslaggevend belang toen de olense heide in 1912 uitverkoren werd als<br />
vestigingsplaats van een gloednieuwe non-ferrofabriek. Nu nog steeds is de Olense vestiging van<br />
Umicore/Cumerio in kringen van non-ferro-industrieën een begrip, zeker als het gaat over de produktie van<br />
koper, kobalt en germanium. Ten zuiden van de fabriek werd na de Eerste Wereldoorlog een tuindorp - de<br />
kern van deze zgn. "Cité" bestaat uit drie parallelle straten met bijzonder suggestieve namen: de<br />
Koperstraat, de Radiumstraat en de Zandstraat- met ca. 125 identieke tweewoonsten voor arbeiders en<br />
bedienden van het bedrijf aangelegd. Het kaderpersoneel woonde in ietwat ruimere villa's langs de<br />
Leemansstraat!<br />
Reeds in 1913 werd er een nieuwe parochie opgericht. Net zoals in Balen-Wezel onder een analoog<br />
gesternte ontstaan na de stichting van de zinkfabriek "Vieille-Montagne" in 1885 werd deze toegewijd aan<br />
Sint-jozef, patroon van de arbeid. De neo-Romaanse Sint-jozefkerk, voltooid in 1925, alsook de pastorie en<br />
de wijkschool werden gebouwd op gronden gekocht en geruild in samenspraak met jozef Leemans en<br />
Frederic Speth, pioniers van de Société Générale Metallurgique de Hoboken waartoe ook de Olense koper-<br />
en radiumfabriek behoorde. De recente urbanistische uitbreiding van Sint-jozef-Olen situeert zich vooral ten<br />
uidoosten van de Lichtaartseweg (Bankloopstraat, Grote Heide, Libelstraat, Meikeverstraat, Waterstraat<br />
alsook de sociale wijk Witgoor) en dit niet in het minst omdat deze zone t.o. v. het non-ferrobedrijf "gunstig"<br />
gelegen is. Interessant om weten is ook dat onder de parochie Sint-jozef-Olen ca. 900 "parochianen",<br />
wonend in het afgelegen noordwestelijk deel van de buurgemeente Geel, ressorteren.<br />
Geïsoleerd aan de overkant van het Kempisch kanaal ligt de wijk Heibloem. Een deel van de vallei van de<br />
Kleine Nete, ontsloten door de Roerdompstraat, behoort tot het Geelse "Zegge Domein", een agrarische<br />
ontginning met enkele grotere veehouderijen uit de vijftiger jaren. De grote kavels met weilanden en<br />
maïsteelt beklemtonen dat de veeteelt zich als dé hoeksteen van de landbouw wist te handhaven. Dit open<br />
valleilandschap contrasteert landschappelijk met de kleinschaligheid en de <strong>Kempens</strong>e authenticiteit van het<br />
aanpalend natuurgebied Het Olens Broek". Verder situeren zich daar, vlak bij de noordelijke oever van het<br />
Kempisch kanaal, nog enkele zeer fraaie en rustige plekjes met vennetjes en oude landduinen met goed<br />
ontwikkelde podzolbodems.<br />
De Sint-Jozefkerk<br />
De Sint-Jozefkerk, palend aan het Pastoor A. Janssensplein, is een neo-Romaans gebouw uit 1923-25; de<br />
inwijding ervan vond pas plaats in 1930. De bakstenen gevels rusten op een zandstenen sokkel. Het<br />
grondplan bestaat uit een voorstaand portaal van één travee, een eenbeukig schip van zeven traveeën, een<br />
lager koor van drie traveeën met een rechte absis, aanleunende zijkoren van één travee met een rechte<br />
sluiting en een toren ten noordoosten van het koor. Ondanks de oosttoren opteerde architect Chrétien<br />
Veraart voor een klassieke oriëntatie met het koor aan de oostkant.<br />
Erfgoedconvenant regio Kempen - BIJLAGEN intentienota p. 224