Målarbeid i det miljøterapeutisk arbeidet

76
prosent at institusjonen høver best for særskilde grupper. På spørsmål om
kven som ikkje kan nyttiggjere seg institusjonen har nær ein tredel lista
unge med rusproblem i kombinasjon med kriminell og utaggerande åtferd.
Fleire, omlag ein tredel, listar og psykotiske som uaktuelle, medan uavklara
omsorgssituasjon er lista av omlag ein firedel av respondentane.
Gruppene institusjonen høver best for er i følge svara (N=48 - moglegheit
til å lista fleire problemtypar):
- åtferdsproblem (48 prosent)
- barn og unge som slit med store emosjonelle problem (27 prosent).
- dei som treng ein pause frå miljøet sitt (24 prosent)
- dei med skulevegring (22 prosent)
I svara er det kanskje eit paradoks. På den eine sida høver mange
institusjonar spesielt til å arbeida med åtferdsproblem. Medan rusproblem,
som av fleire autoritetar i feltet er rekna som åtferdsproblem i seg, er hevda
å ikkje vera aktuelt for institusjonen.
Samarbeidspartar
I høve til samarbeid svarar størstedelen av respondentane at pedagogisk -
psykologisk teneste i praksis er den hyppigaste samarbeidsparten, deretter
barne og ungdomspsykiatrisk poliklinikk og barnevernet som nummer tre.
I høve til barnevernet svarar eit fleirtal at dei har samarbeidd i to saker i
snitt over treårsperioden (1992 - 95).
Hovudgrunnar til institusjonsopphaldet
Det vert undersøkt for dei tre mest vanlege henvisingsgrunnane i høve til
klienten. Respondenten er beden om å gå attende til klientar han/ ho har
arbeidd med dei siste tre åra. Svarar fordeler seg med 14 i kategorien
emosjonelle vanskar (nedstemt, deprimerte, låg sjølvtru med meir ), 25
innan psykososiale vanskar (atferd, samspel, konflikt og