Küresel Kriz ve Risk Yönetimi: Yanılgılar ve Gerçekler
Küresel Kriz ve Risk Yönetimi: Yanılgılar ve Gerçekler
Küresel Kriz ve Risk Yönetimi: Yanılgılar ve Gerçekler
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Küresel</strong> <strong>Kriz</strong> <strong>ve</strong> <strong>Risk</strong> <strong>Yönetimi</strong><br />
kanunlaĢtırma da yeni bir hukuk alanının madde olarak kapsanmıĢ sistematik <strong>ve</strong><br />
soyut olarak, aynı zamanda da rasyonel bir Ģekilde düzenlenmesi demektir. Bu<br />
tanımı yorumlarken, iki aĢamalı bir kanunlaĢtırma yöntemi geliĢtirilebilir. Birinci<br />
aĢamada kanunu oluĢturma kararı öncelikle bağımsız <strong>ve</strong> gerçekten düzenlemeye<br />
ihtiyaç duyan bir alanın var olduğuna dayandırılmalıdır. Bir baĢka çalıĢmamızda<br />
değerlendirilen Sermaye Piyasası Kanunu örneğin bunun için çok uygun bir<br />
alandır, çünkü Sermaye Piyasası Hukuku‘nu normlaĢtırmak istediğimizde de aynı<br />
Ģekilde sınırlandırılmıĢ bir alanı oluĢturmayı baĢarabiliriz. Bu hususta Avrupa<br />
Topluluğunun da finansal alanlara ait kanunlaĢtırma eğilimi bu yöndedir <strong>ve</strong><br />
Avrupa Topluluğu Komisyonu çalıĢma gruplarıyla birçok finansal alana ait<br />
konuyu birbirinden ayırarak sınırlandırmıĢtır. Bu ayırımın sonucunda Avrupalı<br />
kanun koyucu topluluk bütününde kanun yaparken bankacılığı ayrı bir sektör,<br />
sigortacılığı ayrı bir sektör, sermaye piyasasını ise baĢka bir düzenleme sektörü<br />
olarak değerlendirmiĢtir. Bu noktada kanun koyucu aslında finans hukukunun da<br />
genel çizgisin de belli etmiĢtir. Amerika‘daki eğilimin de bu yönde olması <strong>ve</strong><br />
dolayısıyla orada da kanun koyucunun finansal alanları aynı Ģekilde çizmiĢ<br />
olması burada önem taĢımaktadır.<br />
Konusal sınırın oluĢturulup kanunun alanını daralttıktan sonra değerlendirilecek<br />
ikinci nokta, bu yeni düzenlemeyle nasıl bir amaca ulaĢılacağıdır. Yeni<br />
düzenlemenin toplumsal düzene bir ilerleme <strong>ve</strong> avantaj oluĢturup oluĢturmadığı<br />
hususunun çok iyi değerlendirilmesi gerekmektedir. Aynı zamanda toplumsal<br />
avantaj kazanma durumunu değerlendirirken toplumda bu konuya yönelik<br />
hukuksal olgunluk olması da gerekmektedir. Bir baĢka ifadeyle ortamın o kanun<br />
için uygun hale gelmiĢ olması gerekmektedir. Örneğin Sermaye Piyasası<br />
Kanunu‘ndan örnekle; kanunla birebir ilgili olan guruplar; brokerlar, aracı<br />
kurumlar <strong>ve</strong>ya bankalar ne tip sorunlarla karĢı karĢıyalar değerlendirilerek<br />
gerçekten bir avantaja ulaĢıp ulaĢılamayacağı anlaĢılabilir.<br />
Bu bağlamda birçok değerlendirme noktası bulunmaktadır, ancak biz<br />
hukukçuların kanunu teknik olarak yapıyor olduğumuz gerçeğini unutmamak<br />
gerekir. Sonuç olarak hukukçular olarak kanunun nasıl yapılacağını <strong>ve</strong> lisan-ı<br />
münasiple nasıl formüle edileceğini bilmekle birlikte, kanun yapma kararı tek<br />
baĢına hukukçulara ait bir karar değildir. Dolayısıyla bu kararı değerlendirirken<br />
hukukçuların da, finansçıların da ekonomistlerin de değerlendirmesi gereken<br />
bütün noktalar yöntemsel bir check list yapılarak, değerlendirmeye ‗düzenleme<br />
gerekli midir?‘ sorusuyla baĢlamalıdır. Daha sonra ise yapılması düĢünülen<br />
55
Change language