Şucaeddin Veli ve Velayetnamesi T.C. Eskişehir Valiliği

DER-BEYÂN-ı kUTBÜ’L- ÂRİFÎNSULTAN ŞUCÂEDDÎN BABA’NıNVELÂYETNÂMESİDİRSayfa 1Sultan Varlığı koyunı taşra salıvirdi. Her kande yürürse üç kurt Sultan’ıgözediyordu. Sultan dahi koyunı ol kurtlara ısmarlardı. Kendü arar yer yer bakçe yereçıkar oturırdı. Bî- nişân-ı diliyle sohbetler iderdi. Varırlar görürlerdi ki Sultan biryirde oturur, yanında koyun yok, eyvah koyuncağzımızı kurt kırdı deyü dağa arayubgiderlerdi. Varırlar dağda bulurlardı görürlerdi ki, ol kurtlar koyunı âdet üzere güdübyürürler, koyunları alub eve getürürlerdi. Sultan’a muhit olanlar ne iddügün bilürlerdiammâ münkir olan kişilere dahi Sultan Varlığı eydür:- “Köçegüm, siz işinüze varın pîrler koyununızı gütsün”, didi.Anlar dahi varırlar işlerine giderlerdi. Sultan Varlığı yine kurtlara buyururdu,koyunı alurlar giderlerdi. Kendü bir yerde otururdı, kalurdı, gelürler görürlerdi. Sultanoturur koyun yok. Hayfa ki rızkımızı bir pîr eşsiz kişiye ısmarladuk, ilimize çıkardukdeyû arayu giderlerdi. Varırlar dağda bulurlardı. Görürlerdi ki kurtlar güdüb yürürlerdi.Aciblerleydi bu ne hikmet bu ne sırdır ki bizim bilümizden gelen oğlanlarımız rızkımızadoğrılık kılmaz. Sultan Varlığı bu kurtlar çobanlık itdürüb koyun gütdürürlerdivesselâm.Sayfa 2Hikâyet:Bayındırözi dimekle meşhurdur. Anda Kanlu Melik Beğ dirlerdi, bir yiğit vardı.Sultan ânın evinde çok otırdı ammâ halkı münkîr halk idi. Şol derviş ânın evine varırgelür avratda falanlar, dirlerdi. Bir gün yüzine karşu eyitdiler:100