Şucaeddin Veli ve Velayetnamesi T.C. Eskişehir Valiliği

-“Yedirsin”, didi.Çam ağacının dibinde oturdığı çamın üzerine çıkdı. Her dalını kesesüne dibinealma dökülirdi. Ol duran halk devşirüb yirlerdi. Sultan bize kudret lokmasın yidirdideyüb koyunlarına koyarlardı, sevünürlerdi. Şâd olubSayfa 4gitdiler vesselâm.Hikâyet:Ol aradan Sultan Hazreti kalkub Kırklarçamı’na vardı. Gördiler kim bir kişiağlayub ağlayu gelüb Sultan’ın elin ve ayagın öpdi. Eyitdi:-“Sultânım, hem dünyaya göçen yiter ve hem âhırete göçen yiter. Bir murâdvirici ersin. Benim dahi, sen dahi senin katında bir murâdum var”, didi.Sultan Hazreti eyitdi:-“Köçegüm, pîrlerden murâdın nedür”, didi.Eyitdi:-“Sultanum borçluyum, ‘ayâl sahibi kişiyim. Oğlancıklar basub durur”, didi.- “Günde gelir borçlu, beni dutar incüdür”, didi.Evde oğlancıklarıma virmege nafaka var, ne borçluya virecek var. Bana himmeteyle, murâdım vir. Nice kişiye murâdın virirsin, beni dahi bu dertden kurtar deyübağladı. Sultan dahi dayağın eline aldı. Ol yeri dürtdi. Dayagın yerinden toprak dağılubbir küpün ağzı açıldı. Kızıl altun çıka geldi. Eyitdi:-“Eteginin dolusı yeter mi köçegüm”, didi.103