Şucaeddin Veli ve Velayetnamesi T.C. Eskişehir Valiliği

Ol yer bir virâne susuz kır idi. Mesel Kerbelâ idi. Sultan Varlığı ol makamdakarar itdi. Abdallara Sultan eyitdi:-“Köçegüm, bunda kemiyyet yapun, pîrler bunda dahi yürüse gerek”, didi.Sultânın nefesi ile abdallar dahi makam tutdılar. Amma suyun ırakdangetürürlerdi. Zîrâ kim susuzluk yer idi.-“Abdalların bir gün gönüllerinden geçti ki Sultan bunda tekye yaptırdı, nolaydısuyun dahi himmet ideydi”, didiler.Sultan dahi dönübSayfa 9Sultan dahi dönüb, abdallardan yana nazar idüb; köçegüm, pîrlerin suyı çokdur,gelün varalum, çıkaralum deyü yürüyüvirdi. Yağpınarı olan yere gelüb nazar eyledi.Tabanını yere sokub çekdi. Dayağının yerinden bir su çıkdı eyitdi:-“Kazın imdi köçegüm”.Abdallar çevre alub kazdular, bir galebe su çıkardılar. Pes ol sudan içerler idi. Olpınarın adına Yağpınarı denilmesine sebeb budur ki, Horasan mülkinde bir çöl vardırbir yanına dimek olur. Şenliği üç günlük yerde bulunur. ‘Acem erenlerinden Baba Hâkidimekle meşhur bir ihtiyar kişi var idi. Gün hoşluğına aldanub bir niçe abdallar bir günol çöle uğradı. Nâgâh ötesine varıcak ol dervişleri tufan tutdı, yol bulunmadı. Kançerügideceklerin bilmeyüb azdılar. Pes tufandan mecalleri kalmadı. Bir yer kuytusı ellerinegirüb bir hafta orada sindiler. Ne ol kuytudan çıkabildiler. Ne kancerü gideceklerinbilürlerdi. Canlarından ümidin üzmişlerdi. Nâgâh gördiler bir yorgun geyik çıka geldi.Zebûn olmış dilini çıkarub solur, kaçmağa tâkâti kalmamış. Eyitdiler:- “Şol geyik zebûn geyik, ancak kim bilür arslan mı koydı ya pars mı koydı. Birele getüre idik ola mı108