karar-alma yaklaşımı çerçevesđnde 1 mart 2003 tezkeresđ

112Bu tezkerenin kabul edilmesinde devletin dışsal ortamından dolayı yaşadığısıkıntı ve endişe kendi içinde önemli bir problem olan PKK unsuruna karşı bir şeyyapamaması ve Recep Tayyip Erdoğan etkili olmuştur.Özellikle 1 Mart Tezkeresi'nin kabul edilmemesine denklemin dışında kaldık,keşke tezkere geçseymiş, böyle bir sonucu uygun bulmadım ifadesiyle karşıolduğunu gösteren Erdoğan, yeni tezkerenin yeni bir soruna yol açmaması için önlemalmaya çalışmıştır. Tezkere oylaması öncesinde Parti Grup Toplantısındamilletvekillerine bu tezkerenin bir güvenoyu yoklaması olduğunu, meclisten böylebir yetki almanın onu kullanmak gerektiği anlamında gelmediği, bölgeye barış veistikrarı sağlamak için gidileceğini, eğer bu olmayacaksa yetkinin kullanılmayacağınısöylemesi, Erdoğan’ın parti içindeki etki ve kontrolünü göstermekle birlikte,tezkerenin kabul edilmesinde önemli bir etken olarak karşımıza çıkmaktadır.Her iki tezkerede de görüldüğü üzere, Türkiye Cumhuriyeti Devleti Karar-Alma Sürecinde birey etkilidir. Onun kişisel özellikleri, geçmişte yaşadıklarıdeneyimler, toplumdaki statüsü, eğitimi, liderlik özellikleri, ideolojisi, siyasi inancı,toplumu etkilemede ve kararın alınmasında etkili unsurlar olarak karşımızaçıkmaktadır. Ancak Türkiye Cumhuriyeti Devleti Karar-Alma Mekanizması’nda,çoğunlukla birey ve onun özellikleri tek başına yeterli olmamaktadır. Zaman zamanbireyin tek başına etkili olduğu dönemlere –Özal dönemi gibi- rastlansa da,genellikle bu süreçte bireyle birlikte içsel yapı ve dışsal yapı da önemli olmaktadır.Bu süreçte, özellikle Türkiye açısından birey odaklı ya da içsel yada dışsal ortamodaklı bir analiz yapmak, yanlış ve eksik karar alınmasına, bir tarafla iyi ilişkilerkurulurken diğer tarafla ilişkilerin bozulmasına belki bir daha geri dönüşü olmayacakkadar kötü bir duruma dönüşmesine neden olacaktır.