karar-alma yaklaşımı çerçevesđnde 1 mart 2003 tezkeresđ

3kaldıklarından dolayı eleştiri getiren ve aynı zamanda disipline bilimsellik kattığıbilinen Davranışsalcı Ekolle 7 birlikte, R. Snyder, H. W. Bruck ve B. Spain gibiaraştırmacıların çalışmalarıyla ele alınmıştır. 8 Geleneksel Karar-AlmaYaklaşımlarının sadece ulus-devletler üzerine odaklanması ve dar bir çerçevede kararalma mekanizmasını analiz etmesini eleştiren bu araştırmacılara göre, devletlerindavranışlarını anlayabilmek için, karar alıcıların, kararları nasıl aldıklarına, içsel,dışsal ve sosyal yapıya da bakılmalıydı. 9Bu araştırmacılar, karar alıcıların, devlet liderlerinin, durumları nasılalgıladıklarının bilinmesinin, onların davranışlarının nedenlerine ilişkin olarakaktörlerin akılcı olarak davrandığı varsayımından daha gerçekçi açıklamalar ortayakonulmasına yardımcı olabileceğini savunmuşlardır. 10 Aynı zamanda, böyle bir“Uluslararası Đlişkilerde Realistler ve Realizm Paradigması”,http://www.qafqaz.edu.az/journal/ROVSHEN%20IBRAHIMOV.pdf, (22.01.2010).7Davranışsalcılık için bkz. Martin Hollis, Steve Smith, Explaining and UnderstandingInternational Relations, (Oxford: Clarenden Press, 1990), s. 29-32. Wight, a.g.m., s. 29-32., OktayTanrısever, “Yöntem Sorunu: Gelenekselcilik-Davranışsalcılık Tartışması”, Eralp (ed.), a.g.e., s. 89-129., Arı, Uluslararası Đlişkiler Teorileri, s. 100-112., Mehmetoğlu, a.g.m., s. 17-39., Arı,Uluslararası Đlişkiler ve Dış Politika, s. 102-104., Bozkurt, Kanat, Yalçıner, a.g.e., s. 11., Arıboğan,a.g.e., s. 215-222., Karaca, a.g.m., s. 20-21., Sönmezoğlu, a.g.e., 113-117., Erdem Özlük, “Uluslararası Đlişkiler Disiplininde Davranışsalcı Paradigmanın Anlamı, Kökeni ve ÇatışmaÇözümlemesi Örneğinde Davranışsalcılığın Katkısı”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler EnstitüsüDergisi, No. 19, 2008, s. 375-395., Erdem Özlük, “Gelenekselcilik-Davranışsalcılık TartışmasınıBağlamında Anlamak”, Ankara Üniversitesi, Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Cilt. 64, Sayı. 3.Özlük, a.g.t., s. 53-81., Mustafa Aydın, “Uluslararası Đlişkilerde Yaklaşım Teori ve Analiz”, AnkaraÜniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Cilt. 51, Sayı. 1, Yıl. 1996, s. 24-25.8 William C. Olson, A.J.R. Groom, International Relations Then&Now Origins and Trends inInterpretation, (London: Harper Collins Academic, 1991), s. 166., Hollis, Smith, a.g.e., s.30., Neil R.Richardson, “The Study of International Relations in The United States”, Hugh C. Dyer, LeonMangasarian (ed.), A Study of International Relations, (London: The Macmillan Pres, 1989), s.282., Hakan Akbulut, “Energy Decision-Making: The Turkısh Case”,http://www.sam.gov.tr/perceptions/Volume5/September-November2000/VolumeVN3HakanAkbulut.pdf, (10.03.2010).9 Tanrısever, a.g.m., s. 104., Özlük, a.g.t., s. 66-67., Richard C. Snyder, et. al., “Decision-MakingApproach to Study of International Politics”, International Politics and Foreing Policy, JamesRosenau (ed.), (New York: The Free Press, 1969), s. 199-216., Francis Anthony Boyle, WorldPolitics and International Law, 3rd. Print. (North Carolina: Duke University Press, 1995), s. 14.,Jeffrey D.Berejikian, International Relations Under Risk, (New York: State University of NewYork Press, 2004), s. 1.10 Alexander L. George, “The Operational Code: A Neglected Approach to Study of Political Leadersand Decision-Making”, International Studies Quarterly, Blackwell Pub., Vol. 13, No. 2, June 1969,s. 190-191., Michael J. Shapiro, g. Matthew Bonham, “Cognitive Process and Foreign PolicyDecision-Making”, International Studies Quarterly, Vol.17, No.2, June 1973, s. 2-3.