15Kişinin rolü bir anlamda, ne yapması, kiminle görüşmesi ya da görüşmemesigörüşlerini ne şeklide ifade etmesi gerektiği gibi konuları ayrıntılı olarak belirtmişolabilir. Zamanla rol, tamamen belirgin hale gelir, kişiler tarafından içselleştirilebilirve diğerlerinin beklentileriyle kendisinin rolü tanımlaması arasında fark ortadankalkabilir. Kişi kendi ilkelerine aykırı olsa bile rolünü gerçekten benimseyerek, onabağlanarak yerine getirebilir. 51Bununla birlikte, kurum yeni açılmışsa ve kişinin rolü kendisiyle belirginlikkazanacaksa, kişi daha geniş bir davranış özgürlüğüne sahip olabilmektedir. Ayrıcabazen kişi seleflerinden farklı olarak rolünün sınırlarını daha geniş tanımlayabilir veöncekilerden daha geniş bir çalışma alanı içinde görev yapabilir.1.2.1.4. ĐnançĐnançlar, doğrulukları kanıtlanmasa da, <strong>karar</strong> alıcıların doğru olarak kabulettikleri varsayımlar önermelerdir. Karar-Alma Sürecinde yer alan kişilerin, özelliklede liderlerin sahip olduğu inançlar, süreci belli aşamalarında, belli ölçülerdeetkilemektedir. Karar alıcıların siyasi gerçekliği ilişkin inançları, felsefi nitelikli veuygulamaya yönelik olanlar olarak 2’ye ayrılmaktadır. Bir liderin çevresinde gelişenolayları denetleyebilme derecesine olan inancı, kendisine rakip ya da karşıt olanlarakarşı bakış açısı gibi, bir bakıma bireyin hayata, dünyaya ilişkin temel varsayımlarınıgösteren inançları felsefi nitelikli olanlardan sayabiliriz. Karar alıcıların belirli biramaca ulaşmak için risk <strong>alma</strong> eğilimleri gibi örnekler de, <strong>karar</strong> alıcıların felsefinitelikteki inançlarına uygun hareket edebilmeleri için izlenmesini gerekli gördükleristrateji ve taktikler olarak söyleyebileceğimiz uygulamaya yönelik inançlara örnekverilebilir. 52Karar alıcıların inanç sistemleri ve bu inanç sitemine dayalı imajlar ile dışarıdangelen bilgiler arasındaki ilişki önemlidir. Gelen yeni bilgilerin <strong>karar</strong> alıcını inançsistemiyle uyuşması durumunda sorun yoktur. Eğer uyumsuzluk çıkarsa, <strong>karar</strong> alıcı,bu durumda 3 tepki göstermektedir:• Kendisini sorunun dışında tutarak uyumsuzluğu görmezden gelebilir51 Arı, a.g.e., s. 171.52 Sönmezoğlu, a.g.e., s. 212.
16• Gelen bilgiyi tamamen reddederek veya bunların değersizliklerini göstererekmevcut inançlarını korumaya alabilir• Gelen bilgileri kabul ederek inançlarını değiştirebilir. 53Diğer alanlarda olduğu gibi dış politika alanında da, <strong>karar</strong> alıcılar, prestijlerizedeleneceği için genellikle ilk iki tür tepkiyi göstermektedirler. Bu ise, devletlerarasındaki uyuşmazlıkların çatışmaları artırıcı bir hal <strong>alma</strong>sına neden olmaktadır.1.2.1.5. Siyasi KültürKültür, “bakmak” veya “yetiştirmek” anlamına gelen Latince’deki “cultura”veya “colere” fiilinden gelip insanın doğal ve sosyal çevresiyle ilişkilerinde ortayaçıkan sorun ve gereksinimlere çözüm getirme yönünde yarattığı maddi ve maddiolmayan değerler bütünü olarak tanımlanmaktadır. 54Kültür, biyolojik miras yoluyla değil, öğrenme vasıtasıyla bir nesilden birsonraki nesle geçen unsurları kapsar. Ancak siyaset bilimciler bu kavramı siyasikültür şeklinde insanların psikolojik açıdan yönlendirilmesi şeklinde daha dar biranlamda kullanılmaktadır. Onlara göre siyasi kültür, partiler, hükümet, anayasa gibiinançlar, değerler ve semboller bağlamında ifade edilen siyasi objelerin yönelimleryapısıdır. 55Siyasi kültür, tıpkı kimlik, inanç, tarih bilinci gibi bir ülkenin dış politikasını,onun <strong>karar</strong> <strong>alma</strong> sürecini etkileyen bir unsurdur. Ülkedeki siyasi ve diplomatikkültürün ülkedeki insanların gerek kendilerini tanımlamalarında gerekse güvenlik,barış ve istikrar kavramlarını yorumlamalarında etkili olması ülkenin kaçınılmazolarak dış ve güvenlik politikasını etkilemektedir. Ülkedeki, siyasi ve diplomatikkültür, <strong>karar</strong> vericilere çeşitli durumlarda ne yapmaları gerektiği konusunda yolgöstermektedir. Bunlar, bir ülkede benzer olaylar karşısında ne yapılması gerektiğikonusundaki birikimlerden doğmuş ve çeşitli tarihsel olayların etkisiyle yerleşmişolan ortak toplumsal bilinç ve paylaşılan inançlar ve değerlerdir. Bunlar ayrıca, bir53 a.g.e., s. 212., Walter S. Jones, The Logic of International Relations, 7. Baskı, (Harper CollinsPublishers, 1996), s. 223.54 Gökçe, Afacan, Akgün, v.d., a.g.e., s. 98.55 Andrew Heywood, Siyaset, Bekir Berat Özipek (çev.), (Ankara: Liberte Yayınları, 2006) s. 290.
- Page 1: iT.C.SÜLEYMAN DEMĐREL ÜNĐVERSĐ
- Page 4 and 5: ivÇalışmamıza katkılarından d
- Page 6 and 7: viABSTRACT1 ST. OF MARCH, 2003, NOT
- Page 8 and 9: viii1.3. Karar Almada Karşılaşı
- Page 10 and 11: xKISALTMALARABABDABGSa.g.e.a.g.m.a.
- Page 12 and 13: 1GĐRĐŞDış Politikalar, hüküm
- Page 14 and 15: 3kaldıklarından dolayı eleştiri
- Page 16 and 17: 5karar alıcının çevresi önceli
- Page 18 and 19: 7Çalışmamızın konusu önemi II
- Page 20 and 21: 9yolları araştırılır, üçünc
- Page 22 and 23: 11etmemekten daha sağlıklı sonu
- Page 24 and 25: 13Onlara göre karar alıcılar, ka
- Page 28 and 29: 17ülkenin ve karar vericilerinin d
- Page 30 and 31: 19Liderlik özellikleri özellikle
- Page 32 and 33: 21Mesela, BDT gibi konfederal yapı
- Page 34 and 35: 23denetleme ve gerektiğinde müdah
- Page 36 and 37: 25Uluslararası Sistemin güç deng
- Page 38 and 39: 27sahip olmamıza ve dolayısıyla
- Page 40 and 41: 29Bununla birlikte, Thomas Schellin
- Page 42 and 43: 31Japon hükümetinin 1992’de yas
- Page 44 and 45: 33uygulamıştır. Yeni devlet, Mus
- Page 46 and 47: 35görüşlere benzer ya da ortak g
- Page 48 and 49: 37aktörlerin objektif gerçeklerde
- Page 50 and 51: 39uluslararası konumu, karar alıc
- Page 52 and 53: 41ĐKĐNCĐ BÖLÜMTÜRKĐYE CUMHUR
- Page 54 and 55: 43Anayasa’ya aykırı andlaşmala
- Page 56 and 57: 45ülkeye gönderilmesine, yabancı
- Page 58 and 59: 47Başbakan’ın teklifi üzerine
- Page 60 and 61: 49Bakanlar Kurulu ya da hükümet i
- Page 62 and 63: 51sürecinde etkin bir ağırlık k
- Page 64 and 65: 53Kurulu arasında koordinasyon mer
- Page 66 and 67: 552.2.6. Türk Silahlı KuvvetleriB
- Page 68 and 69: 57yıllar olmuştur. Bu yıllar, T
- Page 70 and 71: 592.2.7. Devlet Planlama Teşkilat
- Page 72 and 73: 61işleyen katılımcı bir demokra
- Page 74 and 75: 63örgütlenen insan topluluğudur.
- Page 76 and 77:
65ülkelerde hükümetlerin, özell
- Page 78 and 79:
67gelmeden yok etmeyi amaçlayan ul
- Page 80 and 81:
69hedef olarak seçildi ve NATO’n
- Page 82 and 83:
71ABD, terör saldırıları sonras
- Page 84 and 85:
73Yunan ve Ermeni Lobilerinin muhal
- Page 86 and 87:
75Bütün bunlar neticesinde Türki
- Page 88 and 89:
77modernize edilmesi ve gerekirse d
- Page 90 and 91:
79• Kıbrıs Sorunu’nda Türkiy
- Page 92 and 93:
81toplanır ve toplantıya katılan
- Page 94 and 95:
83Tezkerenin reddiyle birlikte orta
- Page 96 and 97:
85• ABD’nin Kuzey Irak’a indi
- Page 98 and 99:
87nüfus kütüklerini Türkmenler
- Page 100 and 101:
89isimleriyle görüşmüştür. B
- Page 102 and 103:
91“ABD’lilerin Irak’ta kitle
- Page 104 and 105:
93“ Irak çok tehlikeli bir yer.
- Page 106 and 107:
9516 Eylül’de ise Erdoğan ABD B
- Page 108 and 109:
97arayan Powell, Türk Dışişleri
- Page 110 and 111:
991983-91 yılları arasında merke
- Page 112 and 113:
101kullanması gerekirken, zaman za
- Page 114 and 115:
103yoksa bu durumun Anayasa’nın
- Page 116 and 117:
105halk, onun siyasi yasağına bil
- Page 118 and 119:
107Irak’ın Kuzeyi’nde varlığ
- Page 120 and 121:
109kuruluşlarını v.b. kapsayan i
- Page 122 and 123:
111Türkiye’nin Irak müdahalesin
- Page 124 and 125:
113KAYNAKÇAKitaplarAKGÜN, B., 11
- Page 126 and 127:
115DAĞ, A. E., Uluslararası Đli
- Page 128 and 129:
117KÖNĐ, H., Genel Sistem Kuramı
- Page 130 and 131:
119WELDES, J., Constructing Nationa
- Page 132 and 133:
121ERALP, A., “Uluslararası Đli
- Page 134 and 135:
123MEHMETOĞLU, D., “Pozitivizm,
- Page 136 and 137:
125TANRISEVER, O., “Yöntem Sorun
- Page 138 and 139:
127UÇAR, Đ., Sivil Toplum Kavram
- Page 140 and 141:
129http://www.sam.gov.tr/perception
- Page 142 and 143:
131ÖZGEÇMĐŞKişisel Bilgiler:Ad