DOĞRUDAN YABANCI YATIRIMLAR, EKONOMİK BÜYÜMEYE ...

2.4.2. Neo-Klasik Büyüme Teorisi
Neo-klasik büyüme teorisi, ekonomik büyümenin yatırım oranı, nüfus artış
oranı ve teknolojik değişme hızına göre nasıl değiştiğini açıklamaya çalışan bir
teoridir. Teorinin belkemiğini, Robert M. Solow’un 1956’da yazdığı Ekonomik
Büyüme Teorisine Bir Katkı (A Contribution to the Theory of Economic Growth)
makalesi ile T. W. Swan’ın aynı tarihte yazdığı Ekonomik Büyüme ve Sermaye
Birikimi (Economic Growth and Capital Accumulation) makalesi oluşturmaktadır.
Teori önceleri Solow modeli olarak tanınırken daha sonra buna Swan’ın ismi de
eklenmiş ve Solow – Swan teorisi olarak adlandırılmaya başlanmıştır. Buna rağmen
teoride Solow’un göreceli önemi devam etmektedir. 118
Solow iktisadi büyümeye yaptığı bu katkılardan dolayı 1987 yılında Nobel
Ödülü ile onurlandırılmıştır. 119
Solow Büyüme Modeli
Harrod – Domar modelinde tasarruf oranı, sermaye – çıktı oranı, işgücü artış
oranı gibi kilit değişkenlerin denge değerlerinden ufak da olsa sapmaları ya büyüyen
işsizliğe ya da uzun enflasyonist dönemlere neden olmaktadır. Solow’ a göre bıçak –
sırtı dengenin ve dolayısıyla Harrod – Domar’ın istikrarsız denge modelinin asıl
sebebi emek ile sermaye arasında ikame imkanının olmaması varsayımıdır. Eğer bu
varsayım kaldırılabilirse bıçak – sırtı bir denge durumu söz konusu olmayacaktır. 120
Solow bu değişiklikle bıçak – sırtı denge noktasının dışındaki istikrarsız durumun
ortaya çıkmayacağını göstermeye çalışmıştır.
Solow standart modelini oluşturabilmek için varsayımlara başvurmuştur. Bu
varsayımlar şu şekildedir:
• Dünyada tek bir homojen mal üretilip tüketilir.
• Ülke dış ticarete kapalıdır.
• Ekonomi kapalı olduğu için tasarruflar yatırıma eşittir ve yatırımlar
sadece sermaye birikimi amacıyla kullanılmaktadır.
118
PARASIZ, İ., Büyüme Teorileri, Ezgi Kitabevi, Bursa, 2003, s. 131.
119
, (14.07.2006).
120
SOLOW, R. M., “A Contribution to the Theory of Economic Growth”, Quarterly Journal of
Economics, 1956, s. 65.
48