Monografia bibliograficzna - Wiedza i Edukacja

drugi, w innym świecie czy innym wcieleniu. 30W tych latach, w Japonii cieszyło się uznaniem jedynie kilku przedwojennychpisarzy, z których jednym był Kawabata Yasunari (1899-1972). Yukio, rozgoryczonyodrzucaniem jego tekstów przez wydawnictwa, z odpowiedziami od recenzentów typu„minus sto dwadzieścia punktów” 31 , postanowił wysłać swe teksty do Kawabaty. Tenpisarz, o ugruntowanej pozycji, zdawał się Mishimie bliski poprzez szacunek dlatradycji oraz tematykę śmierci. Yukio posłał mu do zaopiniowania dwa swoje świeŜeutwory prozatorskie. Odpowiedź i ocena Kawabaty były pozytywne, w czerwcu 1946roku, dzięki jego rekomendacji, opublikowano w czasopiśmie opowiadanie Mishimy pt.„Papierosy” („Tabako”). Odtąd Yasunari stał się dla Yukio Mishimy mentorem, a zupływem czasu równieŜ przyjacielem.W tym samym roku Mishima rozpoczął pisanie swojej pierwszej powieści, pt.„Złodzieje” („Tõzoku”), wzorując się na klasyce europejskiej. Po napisaniu ponadpołowy utworu, przerwał pracę, i zakończył „Złodziei” dopiero dwa lata później,wiosną 1948 roku. Powodem tak długiej pracy nad krótką powieścią, były problemyosobiste Mishimy. śal po śmierci ukochanej siostry Mitsuko, trudność w odnalezieniusię w nowej powojennej sytuacji oraz w maju 1946 roku ślub dziewczyny, którą kochał.Cios jakiego doznał poprzez ten ślub, opisał w swojej powieści „Wyznania maski”(„Kamen no kokuhaku”), czyniąc z wyŜej wymienionej dziewczyny główną Ŝeńskąbohaterkę. 32W wieku 22 lat, w kwietniu 1947 roku Mishima skończył z wyróŜnieniemprestiŜowy wydział prawa Uniwersytetu Cesarskiego w Tokio. W styczniu 1948 rokuzdał egzaminy kwalifikujące na urzędnika państwowego i - zgodnie z wolą ojca -rozpoczął pracę w Ministerstwie Finansów (Õkurashõ). Choć była to praca dobrzepłatna i prestiŜowa, z moŜliwościami na szybki i wysoki awans, juŜ we wrześniuMishima złoŜył rezygnację i postanowił zarabiać na utrzymanie pisarstwem. Od razu poporzuceniu posady, rozpoczął pracę nad powieścią z wątkami autobiograficznymi pt.„Wyznania maski” („Kamen no kokuhaku”).30 B. Kubiak Ho-Chi: Mishima Yukio... s. 38-56.31 Taką ocenę utworu nadesłanego przez Mishimę, wystawił Nakamura Mitsuo z wydawnictwa ChikumaShobõ. Inni redaktorzy wystawiali oceny podobne, odrzucając teksty Mishimy. Po latach Nakamurastał się dobrym znajomym Mishimy i wielbicielem jego twórczości. Za: Beata Kubiak Ho-Chi:Mishima Yukio... s. 57.32 B. Kubiak Ho-Chi: Mishima Yukio... s. 50-59.25