Monografia bibliograficzna - Wiedza i Edukacja

przypominającą zinfantylizowane Tate no kai. Chłopcy ćwiczą tam swego ducha,oddanie i karność, oraz własną niewraŜliwość fizyczną i psychiczną, np. poprzezbezlitosne zabicie bezbronnego małego kota. Matka Noboru zawiązuje romans zprzybyłym do portowego miasta marynarzem, przez co chłopiec jest po raz pierwszy wŜyciu świadkiem aktu seksualnego, i silny marynarz – do którego Noboru Ŝywiambiwalentne uczucia – staje się dla niego autorytetem oraz wzorem.W listopadzie 1963 roku Mishima wystąpił z grupy teatralnej Bungaku-za, TeatruLiterackiego załoŜonego w 1937 roku w Tokio. To właśnie współpracując z Bungakuzapisarz stał się zawodowym i cenionym dramaturgiem, począwszy od swojego debiutudramatycznego z tą grupą, w postaci sztuki „Kataku” („Dom ognia”) z 1949 roku.Współpracując właśnie z tym zespołem Mishima napisał i wystawił: „Nie ma rzeczydroŜszej od otrzymanej za darmo”- 1951 rok („Tada-hodo takai mono-wa nai”),„Słoneczniki nocą”- 1953 („Yoru-no himawari”), „RóŜa i piraci”- 1958 („Bara-tokaizoku”), „Tropikalne drzewo”- 1960 („Nettaiju”), „Dziesięciodniowa chryzantema”-1961 („Tōka-no kiku”) czy „Głosy zmarłych”- 1966 („Eirei-no koe”). Jednak zespółBungaku-za odrzucił podczas prób dramat Mishimy „Harfa radości” („Yorokobi-no”), zprzyczyn ideologicznych, co stało się powodem wystąpienia Mishimy z tej grupy.ZastrzeŜenia członków Teatru Literackiego budziły prawicowe wypowiedzi bohatera tejsztuki. „Harfa radości” była osnuta na kanwie historycznego wydarzenia, zwanegoincydentem Matsukawa, opowiadała o śledztwie w sprawie sabotaŜu, w wyniku któregodoszło do wykolejenia pociągu dnia 17 sierpnia 1949 roku. Po wydarzeniu, japońskaopinia publiczna obarczała winą za katastrofę lewicę i komunistów, zaś Mishima wswoim dramacie ukazuje jak śledztwo prowadzi do wniosku, Ŝe zamachu dokonaliultraprawicowcy. 27 listopada 1963 roku pisarz opublikował w gazecie „AsahiShimbun” „List otwarty do przyjaciół z Bungaku-za” („Bungaku-za shokun e no„kõkaijõ”), a następnie wydał i wystawił swoją sztukę bez współpracy z tą grupą. 40W 1965 roku Mishima rozpoczął publikowanie w odcinkach swojegonajwiększego dzieła, tetralogii „Płodne morze” („Hõjõ no umi”). Ten cykl powieściowypisarz tworzył przez kolejne pięć lat, kończąc go rankiem w dniu swojego seppuku.Uznał, Ŝe jest to szczytowe osiągnięcie literackie jego Ŝycia, bez względu na to czyŜyłby do starości i upokarzającej śmierci we własnym lub szpitalnym łóŜku. Tetralogia40 http://www.teatrpolski.wroc.pl/premiery.php?id=2006_2007&&p=lincz_mishima (1 IX 2009).64