Monografia bibliograficzna - Wiedza i Edukacja

I na koniec pozostaje przedkładanie przez autorkę Ŝycia ponad wszelkie innewartości, co jest równie nielogiczne jak i sprzeczne ze światopoglądem japońskim, wktórym pozostawanie przy Ŝyciu jest środkiem do realizacji celów, a nie wartością samąw sobie.Ian Buruma w „Misjonarzu i libertynie” przezywa Mishimę dandysem i twierdzi,Ŝe jego seppuku było „niczym więcej, jak Ŝałosnym wyczynem bardzo utalentowanegobłazna”. 7 Tu równieŜ widać, Ŝe ten Europejczyk zamieszkały w Nowym Yorku teŜ nierozumie japońskiej kultury. Termin dandys absolutnie nie pasuje do Mishimy, gdyŜ –jak czytamy w „Słowniku wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych” WładysławaKopalińskiego – pochodzi od angielskiego dandy czyli „elegant, fircyk”, i oznacza:elegant, wytworniś, galant, strojniś, modniś, goguś. Mishima Yukio zaś nigdy nieprzywiązywał większej wagi do mody czy ubioru, często ubierał się na przekór modzie,mięśnie trenował aby stać się wojownikiem a nie symbolem seksu, nie specjalizował sięw uwodzeniu, nie brylował na salonach, załoŜył własną armię i umarł bardzo bolesną inieestetyczną, niemodną śmiercią, która jest przypisana rycerzowi, a sprzeczna zbyciem fircykiem czy gogusiem. Burman, twierdząc Ŝe seppuku jest Ŝałosne,uwidacznia własne zaślepienie i negację całej historii Japonii. Nazywając Mishimębłaznem, ukazuje tylko, Ŝe nie ma pojęcia kim był Mishima i jakie wartościreprezentował – i tak jak przewidział Yukio – wysuwa absurdalne teorie aby sobiewytłumaczyć rzecz dla niego – człowieka Zachodu – niepojętą, nad którejdramatyzmem nie umie przejść do porządku dziennego. Ale i on, tak jak Miller,podświadomie dostrzega miałkość własnej argumentacji więc powołuje się na fałszywydowód słuszności społecznej, Ŝe niby „zgadza się z większością Japończyków” wkwestii Mishimy, podczas gdy faktycznie zdecydowana większość Japończyków wogóle nie wypowiada się na temat Mishimy. Dodając, Ŝe Buruma posługuje sięjęzykiem kolokwialnym i wieloznacznym, jego opinia nie przedstawia Ŝadnej wartościpod względem merytorycznym.Maurice Pinguet w „Śmierci z wyboru w Japonii” 8 oraz Buruma, za HenrymScottem Stokesem i Johnem Nathanem – autorami dwóch najpopularniejszych naZachodzie biografii Mishimy – podają, Ŝe Yukio wraz Moritą, popełnili seppuku aby7 I. Buruma: Misjonarz i libertyn. Eros i dyplomacja. Polityka na Wschodzie i Zachodzie. Kraków 2005s. 21-28.8 M. Pinguet: Śmierć z wyboru w Japonii. Kraków 2007 s. 339-367.99