Monografia bibliograficzna - Wiedza i Edukacja

puentą oraz rozwiązaniem tychŜe komplikacji. Sam autor tłumaczył to w następującysposób: „Mam obsesję mordu, chcę widzieć czerwoną krew. Pisarz tworzy romanse,gdy ma niepowodzenia erotyczne. Ja zacząłem pisać powieści, by nie skończyć jakoskazany na karę śmierci...” 21„Pragnienie miłości” zostało bestselerem, juŜ w 1950 roku sprzedano ogromny -jak na ówczesne warunki - nakład powieści wynoszący 70 000 egzemplarzy. Z tegotytułu autor otrzymał wynagrodzenie wynoszące kolosalną jak na tamte czasy kwotę ok.1,4 miliona jenów, czyli w przeliczeniu: 4 tysiące dolarów amerykańskich. MaterialnieMishima stał się głową rodziny i kupił dla siebie oraz rodziców duŜy dwupiętrowy domw stylu japońskim w tokijskiej dzielnicy Midorigaoka. Mieszkał tam razem z rodzicamiprzez kolejne osiem lat, do własnego ślubu. 22Ze znaczących dzieł, w tym okresie Mishima Yukio opublikował równieŜ:baśniową jednoaktówkę „Irys” („Ayame”) o zemście kochanki; jednoaktowy dramat„Dom w ogniu” („Kataku”) o miłosnym trójkącie; baśniową jednoaktówkę „Niepokojemiłości” („Ai no fuan”) o zemście nienarodzonego dziecka na niedoszłych rodzicach;jednoaktowy dramat rodzinny „Latarnia morska” („Tõdai”) o miłości młodzieńca doswojej macochy; jednoaktówkę „Niobe” („Niobe”) stanowiącą adaptację starogreckiegomitu; jednoaktówkę „Święta” („Seijo”) o siostrze, której poświęcenie dla brata i jegonarzeczonej doprowadza do tragedii; czteroaktówkę „Kult Bóstwa Klęski” („Majinraihai”) o schorowanym studencie który zakłada sektę i głosi przepowiednie;opowiadanie „Niedziela” („Nichiyõbi”) o parze która ginie pod kołami pociągu;jednoaktówkę „Magiczna poduszka z prowincji Kantan” („Kantan”) o poduszce naktórej śni się dalsze Ŝycie; jednoaktówkę „Adamaszkowy bębenek” („Aya no tsuzumi”)o wydrwionej miłości starego stróŜa; taneczny scenariusz kabuki „Porównaniewdzięków, czyli młoda wielbicielka utworów Chikamatsu” („Hada kurabe Chikamatsumusume”) o wielbicielce dramatów Chikamatsu Monzaemona, która planuje shinju. Ztego zestawienia widać Ŝe Mishima, po pierwsze: pisał głównie na temat nieszczęśliwejmiłości i śmierci, a po drugie: mniej więcej po równo rozkładał swoją pracę natworzenie tekstów prozatorskich i dramatycznych (wliczając w zestaw omówioneoddzielnie powieści). W 1953 roku Mishima Ŝartował, Ŝe powieści są jak Ŝony, a sztuki21 TamŜe, s. 105.22 TamŜe, s. 107.53