Monografia bibliograficzna - Wiedza i Edukacja

przygotowania, pisanie poŜegnalnych listów, ostatni akt miłosny małŜeństwa oraz samesamobójstwa. Zawarł w tym jednym opowiadaniu wszystkie najwaŜniejsze dla siebiewartości i namiętności: patriotyzm, Bushido, miłość i śmierć.Kompletnie nierozumiejący Mishimy, jego pierwszy biograf i zatwardziałykrytyk, John Nathan twierdzi nawet, iŜ w „Umiłowaniu ojczyzny” pisarz dał upustswojemu „erotycznemu pragnieniu śmierci, które w pewnym momencie stało się dlaniego tym samym, co miłość i śmierć dla kraju”. 38Na podstawie swojego kunsztownego opowiadania, Mishima napisał scenariusz inakręcił czarno-biały, ascetyczny, trzydziestominutowy film pt: „Yũkoku: Rytuałymiłości i śmierci”. W tej ekranizacji sam zagrał płk. Takeyamę Shinji, po raz pierwszyodgrywając scenę seppuku, jakby oswajając się z nim i ćwicząc przed zadaniem sobiesamemu takiej śmierci. Obraz wyreŜyserował Dõmoto Masaki, opowieść ilustrujemuzyka z dramatu muzycznego Richarda Wagnera (1813-1883) pt. „Tristan i Izolda”.Film został po raz pierwszy zaprezentowany na Festiwalu Filmów KrótkometraŜowychw Tours w 1966 roku, pod francuskim tytułem „Les rites de l'amour et de la mort”. Nafestiwalu tym ekranizacja zrobiła ogromne wraŜenie i została wyróŜniona drugąnagrodą. 39Pod koniec 1960 roku, Mishima wraz z Ŝoną odbył podróŜ dookoła Ziemi,stawiając się na próbie generalnej adaptacji swoich sztuk na potrzeby widowniamerykańskiej, noszącej tytuł „Five Modern Nõ Plays”, w Teatrze Playards w NowymJorku. W 1961 roku Mishima opublikował trzyaktówkę „Chryzantema dziesiątego dnia”(„Tõka no kiku”). Sztuka ta była poświęcona historycznemu zamachowi stanu z 1936roku, który to temat pisarz często eksploatował. Dramat opowiada o słuŜącej, noszącejimię Chryzantema (Kiku), która ratuje Ŝycie ministra finansów Moriego Shigeomiego.W konsekwencji minister jednak głęboko Ŝałuje, Ŝe nie zginął za Cesarza, costanowiłoby dla niego najwyŜszy zaszczyt. W lutym 1962 roku Mishima otrzymał zaten utwór prestiŜową nagrodę Yomiuri, przyznawaną przez dziennik „Yomiurishimbun”.38 B. Kubiak Ho-Chi: Mishima znany i nieznany. W: Mishima Yukio: Zimny płomień. Warszawa 2008s. 232-233.39 TamŜe.62