Monografia bibliograficzna - Wiedza i Edukacja

smutną prawdę, Ŝe w nowoczesnych czasach przeminęło surowe piękno, przeminęłamiłość i dawne poświęcenie. Nostalgiczny narrator stawia tezę, Ŝe jedynie pamięć iszacunek dla przodków, moŜe przywrócić piękno i prawdę w teraźniejszości. Całyutwór podzielony jest na pięć części, poruszających róŜne wątki, dotyczące róŜnychwydarzeń w Ŝyciu róŜnych ludzi. W całym utworze teraźniejszość przeplata się zminionymi epokami. Jest to niezwykle przemyślana konstrukcja jak na piętnastoletniegoautora. 11Do końca wojny Mishima pisał i publikował swoje wiersze patriotyczne orazpomniejsze utwory. W 1944 roku rozpoczął studia na wydziale prawa UniwersytetuCesarskiego w Tokio (Tõkyõ Teikoku Daigaku). W 1945 roku przeŜył dywanowebombardowania stolicy, zwolniono go z odbywania słuŜby wojskowej i skierowano dopracy w fabryce zbrojeniowej, na tyfus zmarła jego siedemnastoletnia ukochana siostraMitsuko. Skończyła się II wojna światowa, nastały czasy amerykańskiej okupacji, aRomantycy skupieni wokół pisma „Bunkei Bunka” nagle „okazali się” faszystowskimifanatykami nawołującymi do zbrodni przeciwko ludzkości. Rzeczywistość zostałapostawiona do góry nogami, system wartości w którym Mishima wzrastał i debiutowałzostał zdewaluowany i powszechnie potępiony. Nastał bardzo cięŜki okres dla młodegopisarza.2.3. Utwory okresu powojennego (1945-1952)Po wojnie Mishima zafascynował się twórczością i Ŝyciem Raymonda Radigueta(1903-1923). Ten francuski pisarz, dramaturg i dziennikarz, zmarł w wieku zaledwie 20lat na dur brzuszny (nazywany kiedyś tyfusem). Przed śmiercią zdołał napisać dwiepowieści, uznane powszechnie za znakomite i zaliczane do klasyki literatury:„Opętanie” oraz „Bal u hrabiego d`Orgel”. Nastoletni Yukio postawił sobie Radiguetaza wzór, starał się dorównać mu kunsztem pisarskim i sławą, oraz marzył aby umrzećtak młodo jak on. TakŜe dzięki temu pisarzowi, Mishima zainteresował się klasycznąliteraturą francuską oraz francuskim dramatem. Zaś w następstwie tych zainteresowań,11 B. Kubiak Ho-Chi: Mishima Yukio... s. 41-50.48