Monografia bibliograficzna - Wiedza i Edukacja

Prócz wyŜej wymienionej działalności artystycznej w tytułowym okresie, zeznaczniejszych dzieł, Mishima opublikował lub/i wystawił równieŜ: trzyaktową tragedię„Drzewo Tropików” („Nettaiju”), opowiadanie kryminalne „Pawie” („Kujaku”), dramat„Salome” („Sarome”), jednoaktówkę „Ślepiec” („Yoroboshi”), trzyaktówkę „CzarnaJaszczurka” („Kurotokage”), jednoaktówkę „Requiem dla księcia Genji” („Genjikuyõ”), dramat taneczny „Proserpina” („Purozerubĩna”), dramat „Toska” („Tosuka”),nowelę „Jedwab i wnikliwość” („Kinu to meisatsu”) nagrodzoną przez czasopismo„Sztuka Mainichi” („Mainichi Geijutsu”), trzyaktówkę „Znikający Ŝagiel miłości”(„Koi no hokage”), dramat „Męczeństwo św. Sebastiana” („Sei Sebasuchan nojunkyõ”), trzyaktówkę „Madame de Sade” („Sado kõshaku fujin”) nagrodzoną na XXFestiwalu Artystycznym Ministerstwa Oświaty, dramat „Ruy Blas” („Ryui Burasu”),powieść „Głosy umarłych bohaterów” („Eirei no koe”), dramat „Opowieści tysiąca ijednej nocy” („Arabian naito”), czteroaktówkę „Upadek rodu Suzaku” („Suzaku ke nometsubõ”), balet „Miranda” („Miranda”), trzyaktówkę „Mój przyjaciel Hitler”(„Wagatomo Hittorã”), trzyaktówkę „Taras trędowatego króla” („Raiõ no tereasu”),oraz trzyaktówkę „Zadziwiająca historia, czyli sierp księŜyca” („Chinsetsuyumiharizuki”). W zestawieniu tym widać ogrom zainteresowań literackich Mishimy,tak pod względem gatunków twórczości jak i pod względem obszaru inspiracji oraztematyki. Obok nawiązań do klasyki japońskiej znajdują się adaptacje utworówstarogreckich, arabskich i francuskich (Viktora Hugo) oraz utwory o historiiśredniowiecza, renesansu i XX wieku w Japonii oraz Europie, a takŜe tekstyobyczajowe z akcją osadzoną współcześnie. W całej historii literatury mało jaki autormógłby poszczycić się sprawnością w tylu gatunkach i wiedzą o tylu okresach orazkulturach. 51Wyrazem międzynarodowego uznania dla kunsztu literackiego Mishimy, byłyliczne nominacje na kandydata do waŜnych nagród światowych. Od 1965 do 1967 rokuMishima był kandydatem do literackiej Międzynarodowej Nagrody Wydawców (PrixFormentor), uznawanej za drugą pod względem waŜności, po Nagrodzie Nobla. W ostatnimroku istnienia nagrody, pojedynek o nią toczyło dwóch głównych kandydatów, z którychjednym był właśnie Mishima a drugim Witold Gombrowicz (1904-1969). Japoński pisarzcenił swojego konkurenta, wymieniał go w swoim eseju „Czym jest powieść?”, a w swojej51 B. Bochorodycz, E. śeromska: Mishima Yukio (1925-1970)... s. 348-354.68