Zeszyt naukowy - całość - Wydział ZarzÄ dzania i Ekonomiki Usług

238 Andrzej Montwiłł Analiza najlepszych praktyk (best practices) w zakresie zarządzania ...239właściwej ocenie pozycji konkurencyjnej na rynku usług portowych orazokreśleniu strategicznych kierunków działania pozwalających na zdobycieprzewagi konkurencyjnej.2. Podmiot zarządzający jako właściciel nieruchomości gruntowychi infrastruktury portowej. Własność nieruchomości gruntowych i infrastrukturyportowej pozwala podmiotowi zarządzającemu na skupieniew jednym podmiocie działań związanych z tworzeniem lub współtworzeniemstrategii rozwoju portu, jej realizacją, utrzymaniem i rozwojem nieruchomościi infrastruktury portowej, polityki w zakresie dzierżaw i taryf portowychoraz opłat portowych i dzierżawnych. Taka sytuacja występuje w portachw Rotterdamie, Tallinie, Hamburgu, Rostoku i Bristolu.3. Odejście od reguły, że podmiot zarządzający musi funkcjonować w formulelandlorda. Doświadczenia portów w Rotterdamie, Rostoku, Ystadi Bristolu wskazują, że odejście od reguły podmiotu zarządzającego działającegow formule landlorda pozwala z pozycji sfery administracyjno--zarządczej na stymulowanie rozwoju sfery eksploatacyjno-zarządczej portuzgodnym z celami strategicznymi rozwoju portu. Podmiot zarządzającyportem w Rostoku jest operatorem terminalu promowego oraz kolejowegoterminalu intermodalnego. Zaangażowanie operacyjne w wybrane działaniaeksploatacyjno-usługowe związane było z realizacją celów strategicznychi wzmocnieniem pozycji konkurencyjnej portu w przewozach intermodalnychSkandynawia – Europa Środkowa i Południowa ora brakiem zainteresowaniasfery eksploatacyjno-usługowej inwestowaniem w niepewny z punktu dochodowegokolejowy terminal intermodalny oraz strategicznym znaczeniem bazypromowej.4. Koordynacja ruchu jednostek pływających przez podmiot zarządzający.W większości analizowanych portów koordynacją ruchu jednostek pływającychzajmują się podmioty zarządzające. Takie rozwiązanie pozwala na scentralizowaniew jednym miejscu spraw związanych z koordynowaniem pracyportu z uwzględnieniem aspektów bezpieczeństwa ludzi, jednostek pływającychi portu, optymalności ekonomicznej pobytu statku w porcie i interesugospodarczego przeładowców portowych.5. Utrzymanie i modernizacja infrastruktury portowej zapewniającejdostęp do portu od strony morza jako zadanie podmiotu zarządzającegoportem. Zastosowanie tej praktyki w portach w Rotterdamie, Hamburgui Bristolu pozwala na optymalizację prac w zakresie utrzymania i modernizacjiinfrastruktury zapewniającej dostęp do portu oraz uwzględnienie krótkoidługoterminowych potrzeb sfery eksploatacyjno-usługowej. Istotne równieżjest to, że takie rozwiązanie pozwala na szybką realizację prac dotyczącychbieżącego jej utrzymania poprzez uproszczenie procedur związanych z ichzlecaniem. Przykład portu w Hamburgu wskazuje, że również przy wielokilometrowychtorach podejściowych możliwe jest, w ramach finansowaniapublicznego, przejęcie przez podmiot zarządzający działań związanychz utrzymaniem i modernizacją infrastruktury zapewniającej dostęp do portuod strony morza.6. Zintegrowane działania marketingowe i promocyjne sfer administracyjno-zarządczeji eksploatacyjno-usługowej. Port w Hamburgu prowadziod wielu lat zintegrowane działania marketingowe i promocyjne, w którychuczestniczą organizacje i przedsiębiorstwa działające w sferach administracyjno-zarządczeji eksploatacyjno-usługowej. W działania promocyjneangażują się władze miejskie, podmiot zarządzający, stowarzyszenie Port ofHamburg Marketing, którego członkami są wszystkie liczące się przedsiębiorstwasfery eksploatacyjno-usługowej, jak również organizacje działającepoza portem w Hamburgu, a powiązane z nim przez udział w procesach transportowychrealizowanych via port (łącznie 250 przedsiębiorstw).Podsumowanie1. Zarządzenie portami morskimi w Europie w coraz większym stopniu ukierunkowanejest na podnoszenie ich efektywności gospodarczej.2. Podmioty zarządzające portami morskimi w Europie przejmują wiele zadańi działań przyporządkowanych sferze administracyjno-zarządczej, uzyskująccoraz większą autonomię. Towarzyszy temu odejście władz państwowych imiejskich od bezpośredniego zarządzania nimi.3. Podmioty zarządzające portami morskimi w Europie coraz częściej są właścicielemportowych nieruchomości gruntowych i infrastruktury portowej,odpowiadając za jej budowę, modernizację i utrzymanie. Takie rozwiązaniezwiększa wartość majątkową i ekonomiczną podmiotu zarządzającego,pozwalając mu na prowadzenie wielu inwestycji portowych ze środków własnych,publicznych i prywatnych zabezpieczonych własnym majątkiem.