Almanach PZF 2022 - rok XII

Faktoring • Rok XII (2022)
112 ■ Jarosław Mazurek
nowych produktów i funkcji, tym bardziej kosztowna. A przecież nowe
funkcjonalności, elastyczność, podążanie, a nawet wychodzenie naprzeciw
oczekiwaniom klientów to codzienność firm, które chcą być konkurencyjne
i osiągać zyski. To wszystko truizm, ale jak się okazuje, czasami odruchowo
pomijany w naszych analizach.
Warto również zauważyć, że modyfikacje systemów wykorzystywanych
przez firmy faktoringowe bywają także narzucane przez czynniki zewnętrzne,
jak choćby odgórne regulacje prawne, do których faktorzy muszą się
dostosować w określonym terminie. Regulacje, rekomendacje, zalecenia,
a wreszcie konkretne rozporządzenia czy ustawy decydują o tym, że w określony
sposób i w określonym czasie firmy muszą się do nich dostosować
i wdrożyć stosowne zmiany, również w swoich systemach informatycznych.
Idealnym przykładem jest Krajowy System e ‐Faktur (KSeF), który będzie
obligatoryjny dla wszystkich faktorów prawdopodobnie już w 2024 roku.
Wdrożenie KSeF w Polsce nie zmienia de facto wymogów ustawowych co
do zawartości faktury, ale za to całkowicie zmienia sposób jej tworzenia,
przechowywania i udostępniania. Najbliższe kilkanaście miesięcy będzie
czasem intensywnej pracy, aby sprawnie przygotować systemy informatyczne
do przeprowadzenia wymaganych ustawą zmian. Takie zmiany
regulacyjne być może są dobrym momentem, aby zweryfikować, gdzie jesteśmy
z naszym długiem technologicznym i jak możemy nim zarządzać
w przewidywalnej przyszłości. Przy okazji zmian regulacyjnych, których
nie możemy odsunąć w czasie, można równolegle przeprowadzić dodatkowe
prace techniczne, aktualizujące nasze oprogramowanie do standardów
rynkowych. Warto o tym pomyśleć już teraz.
Nowoczesne technologie dają oczywiście wiele możliwości. Warto jednak
przemyśleć ich dobór i mądrze wdrożyć odpowiednie narzędzia. Prawidłowo
podjęte decyzje mogą procentować w przyszłości, ale błędne mogą
sprawić, że koszt ich wdrożenia spowolni tempo wzrostu i przełoży się
w przyszłości na utratę konkurencyjności i zysków. Powinniśmy dostrzegać
dłuższą perspektywę. Dług technologiczny można mierzyć i nim zarządzać.
Przy stosownym podejściu każdy faktor może go kontrolować i skoncentrować
swoje zasoby IT na tworzeniu wartości dla klientów i firmy, a nie
na ciągłym spłacaniu narastających długów, które najczęściej objawiają się
błędami systemu lub jego coraz wolniejszym działaniu. W dobie tak szybko
zmieniającego się świata technologii musimy wszyscy nieustająco podążać
w kierunku zmian.