Almanach PZF 2022 - rok XII

Faktoring • Rok XII (2022)
Zarządzanie ryzykiem nadużyć zewnętrznych w transakcjach ■ 147
na zablokowanie lub zatrzymanie zmowy faktoranta oraz odbiorcy. Wśród
nich wymieniano przede wszystkim przesłanki świadczące o istniejącym
powiązaniu osobowym lub kapitałowym pomiędzy stronami. Badani
zwrócili jednak przy tym uwagę na to, iż wykrycie nieformalnych stosunków
może być problematyczne i w wielu przypadkach bazuje się tylko na
własnej intuicji. Pracownicy instytucji faktoringowych powinni zachować
zatem wzmożoną czujność, w szczególności jeśli dane teleadresowe faktoranta
oraz dłużnika faktoringowego są tożsame, odbiorca w stosunkowo
krótkim czasie potwierdza wszelkie informacje lub w kwestii potwierdzenia
salda wierzytelności odsyła do samego faktoranta. Respondenci wskazali
również, iż istnieją sygnały, które świadczą o podszywaniu się faktoranta
pod dłużników faktoringowych. Do najbardziej podejrzanych należą powtarzające
się numery rachunków oraz dane teleadresowe w przypadku kilku
podmiotów należących do portfela faktoringowego.
Sygnały ostrzegawcze pojawiające się w transakcji faktoringowej niekoniecznie
umożliwiają jednoznaczne stwierdzenie oszustwa. Każda sprawa
powinna być traktowana w sposób indywiduwalny oraz zostać dokładnie
zbadana przez faktora w celu wykluczenia ewentualnego błędu. Wzmożony
monitoring transakcji, uzyskane wyjaśnienia faktoranta oraz współpraca
z uczciwym dłużnikiem faktoringowym w wielu przypadkach pozwalają
potwierdzić bądź zaprzeczyć początkowym podejrzeniom oszustwa. Należy
zauważyć, iż w związku z powyższym bardzo duży stopień odpowiedzialności
spoczywa na pracownikach instytucji faktoringowej, którzy na
podstawie uzyskanych informacji decydują, czy są one wystarczające oraz
czy dana sytuacja nosi znamiona nadużycia zewnętrznego. Jeśli obiektywne
dowody wskazują na możliwość wystąpienia oszustwa, to dalsza procedura
przewiduje podjęcie następujących kroków:
ȤȤ
przekazanie sprawy jednostce odpowiedzialnej za obszar zarządzania
ryzykiem nadużyć,
ȤȤ
wstrzymanie finansowania klienta,
ȤȤ
weryfikacja portfela wierzytelności,
ȤȤ
ocena współpracy z klientem,
ȤȤ
ustalenie strategii wobec klienta,
ȤȤ
zgłoszenie do prokuratury oraz GIIF (w przypadku potwierdzonego
fraudu),
ȤȤ
opis sprawy w rejestrze nadużyć zewnętrznych.
Nawet w przypadku istnienia uzasadnionego podejrzenia, iż dane działanie
nosi znamiona oszustwa, ostatecznie kwalifikacji czynu dokonuje spe‐